Szeptacz

Szeptane cicho słowa napędzają historię opowiedzianą przez Alexa North’a. Bardzo powoli, bardzo systematycznie, z narastającą niepewnością i zainteresowaniem.
Tom Kennedy wraz ze swoim synem próbują znaleźć dla siebie miejsce po tragicznej stracie żony i matki. Pewien alkoholik walczy z chęcią porzucenia abstynencji i wyjaśnieniem sprawy sprzed dwudziestu lat. Młoda policjantka otrzymuje zadanie, które kosztować ją będzie znacznie więcej, niż wydawało się jej na samym początku. Mały chłopiec zostaje uprowadzony, a osadzony w więzieniu za swoje zbrodnie morderca planuje. Maszyna historii i okrucieństwa ruszyła. Koła zaczęły się kręcić wprowadzając w ruch kolejne, kolejne i kolejne. A Szeptacz znowu szepcze…
To nie jest historia zwalająca z nóg od pierwszej do ostatniej strony. To nie jest historia o spektakularnych popisach policji. To nie jest historia o przelanych litrach ludzkiej krwi z obrazami przesyconymi kolorem czerwonym i strachem.
Co otrzymujemy zamiast pakietu sensacja, kryminał, thriller w jednym?
Alex North stara się nas przestraszyć. Stara się pod płaszczykiem historii psychologiczno-obyczajowej, wywołać w nas zaniepokojenie. Zmusić do dostrzeżenia w życiu codziennym, w codziennych zmaganiach z problemami, w codziennej pracy, schemacie życia, czegoś innego. Czegoś co istnieje, jedni to widzą i z tym żyją, inni zaprzeczają istnieniu rzeczy dla nich niejasnych, niezrozumiałych, nie do uwierzenia.
Tak więc mamy małego chłopca z dziwnymi „przyjaci...

Pisarz Tom Kennedy nie może pogodzić się z nagłą śmiercią swojej żony. Nie potrafi poradzić sobie również z samotnym wychowywaniem kilkuletniego syna. Czuje, że musi zmienić coś w swoim życiu, aby lepiej uporać się z żałobą i przeprowadza się do niewielkiego miasteczka Featherbank, gdzie kupuje dom. Niestety Tom nie wie, że z domem wiążą się pewne tajemnice z przeszłości, i że miasteczko do którego właśnie się przeprowadził kryje również coś mrocznego. Pewnego dnia w starej szopie Tom odkrywa coś makabrycznego, a za kilka dni nagle znika jego syn. Co takiego wydarzyło się w sennym, niepozornym miasteczku? I kim jest Szeptacz? Czy Tom uwierzy w dziwną przyjaźń jego syna z wyimaginowaną przez chłopca dziewczynką?
(…) Jeśli drzwi nie zamkniesz w porę, szeptać zacznie ktoś wieczorem. Jeśli na dwór wyjdziesz sam, złego pana spotkasz tam. Jeśli okno uchylisz choć trochę, pukanie w szybę usłyszysz przed zmrokiem. Jeśli jesteś sam i miewasz się źle, pan Szeptacz na pewno odwiedzi cię. (…)
Książka została napisana dość specyficznie, bowiem narracja raz jest w osobie pierwszej, a raz w osobie trzeciej. Akcja książki toczy się dwutorowo, z jednej strony mamy prowadzone w sprawie zaginionego chłopca policyjne śledztwo, a z drugiej jakby opowiadane przez pisarza koleje życia jego i jego syna, z uwzględnieniem przeżyć po śmierci żony i przeprowadzce do starego domu w pewnej małej miejscowości.
Krótkie rozdziały jak dla mnie były dość zwodnicze, ponieważ w przypadku takiego uk...

Myśleliście kiedyś o tym, jak duży wpływ na Wasze oczekiwania w stosunku do danej lektury ma jej akcja promocyjna? I jak kształtuje się pod jej wpływem Wasz obraz tej powieści? Ja zastanawiam się właśnie, co najbardziej wpłynęło na obraz „Szeptacza”, jaki pojawił się w mojej głowie przed lekturą. Na pewno znaczenie miały rekomendacje znanych pisarzy z okładki, opisujące tę książkę jako niepokojący i przerażający thriller czy historię pełną grozy. I sama okładka również przywodzi na myśl raczej horror niż zwykły thriller czy kryminał.

Kiedy dostałam od Wydawnictwa MUZA przesyłkę wprowadzającą w klimat, pomyślałam, że fajnie byłoby przeczytać taką „straszną” powieść, bo już dawno nie trafiłam na fabułę, która wywoływałaby autentyczny lęk. Jeśli mam być szczera, to w tym temacie nic się nie zmieniło. „Szeptacz” mnie nie wystraszył, nie drgnęła mi nawet powieka. I nie, nie jestem taka twarda. Ta powieść po prostu nie jest straszna. To właściwie jedyny jej minus, który niekoniecznie ma znaczenie, w zależności od tego, czego ktoś się po niej spodziewał. Ja liczyłam na strach i dreszcze, ale ich nie dostałam, więc dla mnie ten minus jest istotny.

Tom Kennedy zostaje sam z siedmioletnim synkiem, Jakiem. Żona mężczyzny umiera nagle, na co ani Tom, ani tym bardziej jego syn, nie są gotowi. Każdy z nich próbuje poradzić sobie z nową sytuacją na swój sposób. Efekt jest taki, że niezbyt dobrze się ze sobą dogadują. Mężczyzna bardzo martwi się brakiem dobrego kontaktu z d...

Nie zapomnij zamknąć drzwi

" Jeśli jesteś sam i miewasz się źle, pan Szeptacz na pewno odwiedzi cię "

„ Szeptacz „, to najbardziej reklamowany thriller roku. Dawno żadna książka nie miała tak szeroko zakrojonej akcji promocyjnej. Było o niej tak głośno, że nie sposób było ją ominąć, uwagę przyciąga też bardzo dobrze zaprojektowana niezwykle mroczna okładka. Powieść wywołała skrajne emocje, a i opinie o niej są różnorodne. Przyznam szczerze, że bardzo sceptycznie podeszłam do tej powieści, szum medialny nie zawsze idzie w parze z faktyczną wartością książki. Czy „ Szeptacz „ mnie zachwycił jak na to liczyłam? Otóż tak do końca, to nie. Owszem czytało mi się bardzo dobrze, bo język autora jest bez zarzutu, klimat powieści w porządku, tylko, że trudno uznać mi go za wybitny. Mnóstwo na rynku jest kryminałów i thrillerów i ten nie wyróżnia się zbytnio na ich tle. Nie można jednakże zarzucić autorowi, że stworzył nudną i przewidywalną historię, bo jest przemyślana i wciąga, ale za bardzo nie straszy jak obiecuje okładka, a na to liczyłam. Owszem momentami czułam ciarki na plecach i towarzyszyło mi uczucie niepokoju, ale to były zaledwie momenty, to trochę za mało jak na tak osławiony thriller.

Oprócz wątku kryminalnego na uwagę zasługuje bardzo ciekawie przedstawiona relacja pomiędzy ojcem a synem. To swoista analiza psychologiczna łączących ich więzi, dzięki czemu miałam pełen obraz sytuacji i współczułam jednemu i drugiemu. Każdy z nich w końcu utra...

O tej książce było bardzo głośno więc skusiłam się na nią po wielu dobrych recenzjach. I oczywiście nie zawiodłam się!

Pisarz Tom Kennedy od kilku miesięcy jest samotnym ojcem, który postanawia przeprowadzić się do nowego miejsca z nadzieją, że ułoży sobie na nowo życie z własnym synem Jakem. Zamieszkują w domu w Featherbank, gdzie się potem okazuje to miasto ma swoją mroczną historię...

Dwadzieścia lat wcześniej w Featherbank znaleziono ciała pięciu chłopców. Sprawca nazwany Szeptaczem, ponieważ przed śmiercią swoich ofiar szeptał im pod oknami, został złapany. Jednak jak się okazuje to nie jest koniec historii... Koszmar znowu powraca. Czy syn Toma jest w poważnym niebezpieczeństwie? I kto stoi teraz za sprawą zaginięcia?

Tyle emocji podczas czytania książki dawno nie doświadczyłam. Książka napisana w prostym języku, dzięki czemu naprawdę szybko się czyta. Jednak nie jest ona aż tak straszna, jak na początku sądziłam. Jedyne czego mi w tej lekturze brakowało to trochę więcej wątków kryminalistycznych, bo było ich naprawdę niewiele.

Za oknami mrok, najwyższa pora by sprawdzić czy wszystkie drzwi i okna są zamknięte.
Nie chcemy przecież żeby to do nas przyszedł dziś szeptacz.. Pewnie każde miejsce na świecie ma swoją historię.
Takim miejscem jest też Featherbank,które posiada swoją mroczną historię. Historię seryjnego zabójcy,który  dwadzieścia lat wcześniej zabił
pięciu chłopców.

I wydawać by się mogło,że to będzie tylko dawna legenda bo sprawca przebywa w więzieniu. Do czasu..
Pewnego dnia znów ktoś porywa chłopca. I gdy odnajdują zwłoki dziecka już wiadomo,że historia powraca.
Powraca lecz nie wiadomo kto dopuścił się takiego samego czynu. Czy dawny zabójca miał wspólnika a może to zupełnie obca osoba?
Jedno jest pewne ; trzeba jak najszybciej dopaść morderce aby uchronić inne dzieci.
Szeptacz tylko czeka aby go wpuścić.

Jestem na tak! Szeptacz spełnił moje oczekiwania. Było mrocznie,emocjonująco a co najważniejsze zaskakująco.
Niczego nie mogłam się domyślić, czytałam z zapartym tchem. Wszystko miało jakiś sens i bardzo dobrze ze sobą współgrało.
Świetna historia,która od początku do końca wzbudza wiele emocji. O SZEPTACZU się już nie zapomni.
Będzie z nami już na zawsze choć lepiej żeby był tylko w naszej wyobraźni.

Wydawnictwo MUZA SA
Szeptacz Alex North

Dzień dobry molki 😍

Jeśli drzwi nie zamkniesz w porę , szeptać zacznie ktoś wieczorem .Jeśli na dwór wyjdziesz sam , złego pana spotkasz tam .
Jeśli okno uchylisz choć trochę ,puknie w szybę usłyszysz przed zmrokiem
Jeśli jesteś sam i miewasz się źle ,pan szeptacz na pewno odwiedzi cię ....

Jake jest synem Toma. Ojciec nie może się pogodzić ze śmiercią swojej żony. Jednak nadchodzi dzień w którym obaj postanawiają ułożyć sobie życie na nowo. Ojciec i syn przeprowadzają się do małego miasteczka Feartherbank. Są przekonani że jakoś im się to uda. Po krótkim czasie w nowym domu zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Szukają rozwiązania dla paranormalnych wydarzeń i dowiadują się że te małe miasteczko skrywa tak wiele tajemnic. Przez 20 lat nie działo się tam nic co mogłoby przypomnieć ludziom o koszmarze sprzed tych 20 lat. W więzieniu siedzi szeptacz. Osoba która porywała i zamordowała pięcioro kilkuletnich chłopców. Nagle tylu latach wszystko powraca. Został porwany chłopiec ale jedna rzecz się nie zgadza. Szeptacz siedzi przecież w więzieniu więc kto stoi za porwaniem ? Syn Toma słyszy głosy pod oknem. Wiadomo czym to zwiastuje. Co zrobi z tym Tom? Czy uda mu się uratować syna? A może zostanie sam? Odpowiedzi na pytania oczywiście w książce. Świetna książka naprawdę Polecam wszystkim tym którzy lubią nieco grozy.
Okładka zachęca do czytania jednak gdy patrzy się na ilość stron... Jednak po pierw...