Kolekcjoner recenzja

"Jest kolekcjonerem. To przyczyna jego wewnętrznej martwoty."

To opowieść o dziadku Hannibala L.  - prawie;)
Świetna pierwszoosobowa narracja socjopatycznego bohatera.
Rewelacyjny klimat, który psuje nieco opowieść ofiary.
Całość bardzo dobra, piękny język i doskonały styl.
Polecam.

Skrócik.

Narrator.
Młody człowiek. Urzędnik. Fryderyk Clegg. Zwyczajny mężczyzna z dość niezwykłym hobby - kolekcjonowaniem motyli.

JASNE.

Fredzio miał szczęście, w nieszczęściu. Zakochał się platonicznie w Mirandzie Grey - to nieszczęście.
Dlaczego?
Bo z natury był bardzo nieśmiały (!!!), nie mógł nawet do niej zagadać, a co dopiero wyznać jej swoje uczucia.
Pewnego dnia Fredzio wgrywa na loterii kupę kasy - to szczęście. Ale tylko dla niego.
Dlaczego?
Bo to pozwala mu zrealizować swoje największe marzenie...

Rezygnuje z pracy i kupuje creepy chatkę - ponurą posiadłość na wsi, odizolowaną od cywilizacji.
Tam właśnie powstaje plan, który pozwoli mu zdobyć serce ukochanej.

Prawie dosłownie...

Jak to na rasowej psychola przystało (gentelmena pełną gębą jednak, jakby nie było), umyśla on sobie, że porwie Mirandę, powięzi ją ciutkę w chatynce, a ona, oczarowana jego manierami, przejrzy go na wylot i ZAKOCHA SIĘ W NIM NA WIEKI WIEKÓW.

Amen.

I żyli długo i szczęśliwie?

...

Czy wszystko ułoży się z jego chorym planem?
Czy zdobędzie miłość ukochanej?
I co na to sama zainteresowana?
Czy zapała miłością do swego porywacza - zimnego socjopaty?

"Czym woda jest dla ciała, tym cel dla umysłu."

POLECAM!