Jesteś moim zawsze recenzja

Dobranoc, księżycu. Gwiazdki, dobranoc. Dobranoc, świetliki, przylećcie znów rano.

Tak piękny cytat, który tak wiele razy się przewijał, że nauczyłam się go na pamięć. Jednak za każdym razem gdy go czytałam niósł w sobie tak wiele emocji i tak ważne przesłanie, że miałam ochotę zalać się łzami i jednocześnie wykrzyczeć wszystkim o miłości jaka emanuje z tych kilku zdań.

Kupiłam tą książkę, nie wiedząc do końca o czym będzie, zachęciła mnie okładka i opis z tyłu, lecz nie za dużo mówił on o treści. Ale z jednym muszę się zgodzić, ta książka nie jest baśniowym romansem. Jest czymś o wiele więcej. Teraz po przeczytaniu nadal czuję wszystkie emocje wywołane tą historią , i to jak dławią mnie od środka, chcąc się wydostać na zewnątrz. Zaczynając pierwsze strony, myślałam czy jednak nie odłożyć tej książki na inny czas. Okazało się, że jest to historia o dorosłych już ludziach, małżeństwie i ich problemach. Spodziewałam się historii o nastolatkach lub opowieści o rodzącej się miłości, a przecież ta książka zaczynała się już w sumie w połowie ich życia, kilkanaście lat odkąd wzięli ślub. Przez pierwszy rozdział, a nawet trochę dalej miałam cały czas w głowie czy czytać ją dalej. Ale dobrze, że tego nie zrobiłam. To czego doświadczyłam, nie równa się z żadnym romansem. Jest to coś co przeszywa i porusza naszą duszę i ciało do szpiku kości. Historia tak piękna a tak druzgocąca.

Małżeństwo od lat starające się o dziecko z nikłym rezultatem. Ona pielęgniarka pełna miłości, współczucia i bólu po stracie ojca i siostry w młodym wieku. On bankowiec, bezkreśnie oddany i kochający. Ich życie było pełne miłości, wsparcia, zrozumienia i wyjątkowej więzi, która łączyła ich od pierwszego spotkania. Poznajemy ich w momencie, gdy postanawiają wyruszyć w podróż po Europie. Jednak ich piękne chwile i bezcenne wspomnienia przyćmiewa czarna chmura i bezlitosny czas. Czas- on jest ich największym wrogiem, lecz mimo wszystko doświadczają cudu, dzięki któremu ich światło nigdy nie zgaśnie.

Poruszająca opowieść o poświęceniu w imię bezkresnej miłości, o cierpieniu w imię tego co piękne i wieczne, o dostrzeganiu piękna w codziennym życiu i o tym by celebrować każdą daną nam chwilę.

Nie wiem co jeszcze mogę powiedzieć na temat tej książki. Brak mi słów by opisać to co czułam poznając historię Nate’a i Leny. Całość pokazuję nam jak silni są ludzie, i jak wiele mogą osiągnąć wbrew wszystkiemu. Głowę mam cały czas pełną kolejnych etapów ich życia i tego jaką walkę toczyli.

Teraz za każdym razem gdy usłyszę o świetlikach przed oczami stanie mi ta książkę.