Gra w kłamstwa recenzja

Z serialem TLG byłam zawsze na bieżąco i gdy tylko dowiedziałam się, że w Polsce wkrótce ma zostać wydana książka wiedziałam, że MUSZĘ ją przeczytać. No i tak została kupiona i odleżała swoje na półce (btw, tak jak każda nowo kupiona książka - jakoś nigdy nie mogę się za nic od razu zabrać). Jakie wywarła na mnie wrażenie?

Od pierwszych stron zostajemy wciągnięci w historię pełną intryg i niedomówień. Kto zabił Sutton? Kto jest wrogiem, a kto przyjacielem? Na początku miałam obawy, że się wynudzę, bo już oglądałam serial, ale na szczęście jedno z drugim ma niewiele wspólnego - w zasadzie to jedynie głównych bohaterów.

Większość książki pochłonęłam w dwa dni. Końcówkę doczytałam dopiero dziś po dłużej przerwie spowodowanej zupełnym brakiem czasu i siły. Książka zdecydowanie mnie nie zawiodła. Nie jest to dzieło sztuki, ale trzyma w napięciu i wciąga. Mogę pisarce zarzucić średnio wykreowane postacie. Emma wydawała się OK, ale zupełnie nie mogłam się z nią utożsamić... Ethana uwielbiam z serialu, a tutaj na razie nie było go zbyt dużo, więc trudno mi go ocenić w wersji książkowej. Reszta postaci była mi raczej obojętna.

Akcja pędziła jak szalona, a prosty język, którym została napisana powieść zdecydowanie sprzyjały pochłanianiu Gry w Kłamstwa. Tajemnice i intrygi były dość dobrze zaplanowane przez autorkę - nie domyślałam się już po chwili jak to się wszystko rozwiąże. Dodatkowo ciekawym zabiegiem było użycie podwójnej narracji jednocześnie.

Ogólnie Grę w Kłamstwa czytało mi się przyjemnie, aczkolwiek nie zachwyciła mnie. Nie mam pojęcia kiedy ma w Polce wyjść następna część (jeśli wiecie to proszę dajcie znać mi w komentarzu!), ale na pewno po nią sięgnę, bo jestem ciekawa jak ta cała historia dalej się potoczy. No i chce więcej Ethana! <3
Nie polecam i nie odradzam wam tej książki. Jest to pozycja dość specyficzna, więc sami powinniście wybrać czy chcecie ją przeczytać.