Jezioro osobliwości recenzja

Krystyna Siesicka to polska pisarka, o której słyszała pewnie większość z was. Najpopularniejszą powieścią jaką wydała jest bez wątpliwie Zapałka na zakręcie. Jednak w swoim dorobku ma wiele pozycji, które być może również zasługują na uwagę. Chcąc się o tym przekonać zabrałam się za Jezioro Osobliwości.

Marta to z pozoru zwyczajna dziewczyna. Sprawia wrażenie radosnej i cieszącej się życiem. Prawda okazuje się jednak zupełnie inna. Brak przyjaciół oraz zero uwagi poświęconej przez matkę, z dnia na dzień przytłacza ją coraz bardziej. Brakuje niewiele, aby dziewczyna popadła w depresję. Doszłoby do tego, gdyby nie mała iskierka nadziei w postaci, jednego spotkania, które jak się później okaże, całkowicie odmieni jej życie.

Kiedyś uwielbiałam młodzieżówki. Mogłam kupować i wynosić je z biblioteki wielkimi torbami. Z czasem mój gust książkowy się zmienił. Do gatunku zraziłam się też przez dość słabe pozycje, na które się często natykałam. Ostatecznie zaprzestałam je pożyczać i zaczęłam czytać bardziej dojrzałe książki. Zdarzają się też momenty, kiedy swoim opisem jakaś młodzieżówka mnie zaciekawi. W takim przypadku z chęcią po nią sięgam. Było tak właśnie z Jeziorem Osobliwości, z którym miałam optymistyczne i przyjemne wizje na przyszłość. Czy się sprawdziły?

Książka nie jest nadzwyczajna, tak jak prawie każda młodzieżówka. Nie zaskakuje nas ciekawą fabuła i akcją, ale też nie powiela znanych schematów. Bohaterzy to nie rozkapryszeni nastolatkowie z błahymi problemami na głowie. Autorka wykreowała ich na silne osobowości, które ciężko znaleźć we współczesnych powieściach młodzieżowych. Spodobało mi się to, że wady głównych postaci mogliśmy dostrzec gołym okiem. Nie byli oni wyidealizowanymi lalkami, tylko ludźmi z krwi i kości. Dzięki temu łatwiej było mi się z nimi zżyć oraz wczuć w ich sytuację.

Jezioro Osobliwości zostało napisane pięknym i lekkim piórem Krystyny Siesickiej, dzięki któremu powieść czyta się w błyskawicznym tempie. Zachwyca opisami oraz dialogami, które wprost ukazują życiową prawdę. Wiele z nich aż prosi się o zapisanie na kartce i przypomnienie w trudnych oraz pełnych wątpliwości chwilach. Właśnie dzięki nim, do historii Marty i Michała jeszcze powrócę.

Jezioro Osobliwości to powieść warta uwagi. Momentami bawi, wzrusza oraz zmusza do refleksji. Nie spodziewajcie się po niej wartkiej akcji, rozbudowanej fabuły czy poruszania wielu wątków. Jest to lekka, niezobowiązująca lektura, która uprzyjemnia czas, ale i też posiada w sobie coś, co zostaje nie tylko w głowie, ale i w sercu.