Szopka recenzja

Powieść obyczajowa nie jest moim ulubionym gatunkiem, raczej omijam ją, gdyż dla mnie jest mało interesująca. Przykładem takiej powieści jest ta książka. Na dwustu stronach mamy historię trzypokoleniowej rodziny plus jeszcze wspomnienia ojca z wojny i po niej, dlatego historia przedstawiona jest pobieżnie. Właściwie widzimy problemy, ale nie wiemy, dlaczego powstały i nikt nie stara się ich rozwiązań. Oczywiście mogę się zachwycać językiem autorki i zmysłem obserwacji, niestety całość mnie znużyła. Książka składa się z szeregu scen, w których mamy różnych narratorów i brak chronologii Sceny przeplatane dość chaotycznie, a więc wymagają dość dużo uwagi przy czytaniu, ale nie wnoszą nic ciekawego. Nie zgadzam się, że to opis „tradycyjnej polskiej rodziny”, chyba że wszystkie rodziny, z którymi miałam kontakt, to nie były tradycyjne.

Tołstoj kiedyś napisał, że każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób. W książce autorka przedstawia nam dysfunkcyjną rodzinę, gdzie agresorką jest matka, ma olbrzymie pokłady złości w sobie, chociaż nie wiadomo dlaczego. Natomiast obserwujemy, jak wyżywa się na swoim mężu, na każdym kroku poniżając go i wywołując ciągłe awantury. On natomiast nie przeciwstawia się, ucieka w sen lub udaje, że całymi dniami pracuje. To ma wpływ na całą rodzinę i następne pokolenia, gdyż ona rządzi całą rodziną. Zdziwiło mnie, gdy mąż, który nie ma prawo głosu, wyjeżdża z wnuczką na ferie do Zakopanego. Drugie zdziwienie było jeszcze większe. PEWEX zaczął działać w 1972 roku, a to lata, które już pamiętam. Kobieta nie pracowała, a jej mąż, a później dziadek był pracownikiem fizyczny, pracując, jako „złota rączka” w jakimś domu handlowym i prawdopodobnie już jest na emeryturze. Dla mnie jest absurdem, że polskiego emeryta stać na pobyt w czasie ferii w Zakopanem i jeszcze zakupy w PEWEXsie. W mojej rodzinie pracował tylko Dziadek i nie stać ich było na wyjazdy, nie mówiąc o zakupach w PEWEXie.

Oczywiście takie rodziny dysfunkcyjne funkcjonowały i funkcjonują nadal w Polsce, ale na pewno nie jest to obraz polskiej tradycyjnej rodziny. W powieści, jak dla mnie za dużo stereotypów, przedstawionych sztampowo i za dużo absurdów.