Kobieta mojego męża recenzja

"Życie jest pełne przypadków. Znaczenie mają tylko związki, które tworzymy." (str.390)

Akcja powieści toczy się dwutorowo. W roku 1911 kiedy to Mary i Wallis poznają się na obozie letnim i z miejsca się zaprzyjaźniają. Ich przyjaźń przetrwała dwadzieścia pięć lat ze wzlotami i upadkami, lecz w trudnych momentach mogły na siebie liczyć. I rok 1997 dzień śmierci księżnej Diany, której świadkami byli nasi bohaterowie, Rachel kobieta pod czterdziestkę, po wielu nieudanych związkach partnerskich doczekała się oświadczyn tego ukochanego, Alexa, producenta filmowego. Oboje mieli obsesję na punkcie swojej pracy. Ona miłośniczka starych rzeczy prowadziła sklep, w którym doszło do włamania i to pogrążyło ją finansowo.

On autor filmów dokumentalnych pragnął nakręcić film o Dianie i wypadku do którego doszło. Problemy i piętrzące się kłopoty w pracy niekorzystnie odbijają się na ich związku. Mimo iż data ślubu zbliża się wielkimi krokami nieporozumienia między narzeczonymi się nasilają. Jednak w obliczu zagrożenia miłość zwycięża. W poszukiwaniu nowej kolekcji Rachel udaje się zdobyć kreację Wallis Simpson.

Dobrze została wykreowana postać Wallis Warfield. Śledzimy jej miłośne podboje i związki z mężczyznami zazwyczaj nieudane. Historię przyjaźni z Mary, którą sobie całkowicie podporządkowała, manipulowała nią, ich wspólne wkraczanie w towarzyskie życie i wreszcie skandalizujący związek z księciem Walii Edwardem VIII , który oszalał z miłości do niej i by ją poślubić zrzekł się brytyjskiej korony.

Wallis była kontrowersyjną postacią. Próżna i egoistyczna. Zawsze dbała o siebie, ubierała się z wyszukaną elegancją. Jej celem życiowym było dostać się na szczyt londyńskiej socjety, co jej się stopniowo udawało. Zawsze zaspokajała swoje kaprysy i dostawała to co chciała. Mając męża pożądała innego, zazwyczaj tego który adorował jej przyjaciółkę. Lubiła flirtować i uwodzić żonatych mężczyzn. Nie można było darzyć jej sympatią. Jej popołudniowe przyjęcia cieszyły się coraz większą popularnością, zwłaszcza że coraz częstszym gościem na nich był książę Walii. Związek Wallis i księcia coraz bardziej się zacieśniał i nie ukrywali tego na zewnątrz. Cierpiał na tym mąż Wallis (którego odbiła przyjaciółce), nie miał jednak wielkich szans z następcą tronu.

Książę po śmierci ojca obejmuje tron. Zgodnie z protokołem królewskim król nie może ożenić się z rozwódką (nie tak jak dzisiaj) więc zrzeka się korony, przekazując ją bratu i poślubia miłość swojego życia. Były król został tu przedstawiony w niekorzystnym świetle jako człowiek infantylny, naiwny i kapryśny.

Wallis nie odwzajemniała uczucia księcia, był jej potrzebny do realizacji swoich celów. Pragnęła bogactwa i królewskiej korony.

"Pycha prowadzi do upadku, a chciwość do nędzy." (str.375)

Opisane jest również życie Mary przyjaciółki Wallis, jej nieudane małżeństwo z miłości i rozpacz po stracie ukochanego człowieka, którego odebrała jej przyjaciółka.
Przyjaźń, która trwała tyle lat w pewnym momencie pęka jak bańka mydlana. Przyjaciółki nienawidzą się, słowami i czynami zadając sobie wzajemnie ból.

Miedzy Wallis a księżną Dianą było wiele podobieństw. Obie kobiety rzuciły wyzwanie dynastii Windsorów, obie lubiły się bawić, błyszczały w towarzystwie i nie miały szczęścia do mężczyzn.