Po północy w Doniecku recenzja

Doskonały jest punkt wyjścia – przybliżyć czytelnikowi kilka książek i ich autorów opisujących wojnę na Ukrainie i w Doniecku. Ale nie tę, która rozpoczęła się między innymi od wydarzeń na kijowskim Majdanie Niepodległości pod koniec 2013 roku. Wojnę wyobrażoną. W której przeciwnikami mogła być Rosja, NATO, Turcja, a nawet Polska. Takie prawo autorów powieści. A jednak sam fakt wyobrażenia sobie tej wojny ma pewien charakter profetyczny. Zarówno dla ich twórców, jak i autorów reportażu "Po północy w Doniecku" – Grzegorza Szymanika i Julii Wizowskiej.

Świetnie pokazane tło konfliktu między zachodnią i wschodnią Ukrainą. Między ludnością ukraińską i rosyjską, między dotychczasowymi sąsiadami, gdy pojawia się zapalnik w postaci podsycania konfliktu przez polityków, dla których to przede wszystkim gra interesów.

Pokazane absurdy i sprzeczności propagandy, dla której słowem kluczem jest choćby “faszysta” czy “LGBT”. Obie strony odwołują się do nacjonalizmu i obie potrafią przeciwnika uznać za faszystę. Prawda nie ma znaczenia. Znaczenie ma obudzenie lęków i wzmacnianie pogardy do przeciwnika. W wyjątkowo niekorzystnej sytuacji stają ci, którzy nie chcą się jednoznacznie opowiedzieć po jednej ze stron. Wówczas dla obu pełnią rolę szpiegów i dywersantów.

[...]
całość:
https://www.speculatio.pl/po-polnocy-w-doniecku/