Zakład psychiatryczny Arkham recenzja

Przywitajcie się z bohaterami dzisiejszego mrożącego krew w żyłach spektaklu! W rolach głównych występują m.in. doktor Francis Alexander, godny zaufania (czy aby na pewno?) badacz tajemnic umysłu, który całą swoją uwagę poświęca pacjentce-histeryczce Judith, kreślącej bez opamiętania tajemnicze symbole i rysunki; dyrektor placówki pan Verstrappe, posiadacz bardzo mrocznych dzienników i świadek wielu przerażających eksperymentów, ale nie wiecie tego ode mnie; Herbert West, nekromanta, przepraszam, absolwent medycyny na Uniwersytecie Miskatonic, tak, lepiej go unikać, szczególnie jeśli jeszcze potraficie chodzić. Niemniej istotni są bohaterowie drugoplanowi, czyli cała plejada pacjentów (przypadłości do wyboru, do koloru) oraz pracowników (szczególnie uważajcie na strażników wykonujących bezpośrednie polecenia dyrektora). Aha, jest też gościnny występ dwóch Przedwiecznych, ale jeśli dojdziecie do tego momentu, to już klops, wszystko stracone. Dosłownie.

"Zakład psychiatryczny Arkham" to 14 tom z cyklu gier paragrafowych Choose Cthulhu. To część wyjątkowa, bo dająca nadzieję! Ile razy zdarzyło wam się zakończyć poprzednie przygody na przejażdżce w kaftanie bezpieczeństwa do sali bez klamek? No właśnie, wystarczy nadepnąć na ślady na ścieżce, którą przechadzał się Lovecraft sto lat temu i już głowa mała. A tutaj? Koniec może być początkiem! Na samej pierwszej stronie budzimy się spętani w zakładzie Arkham, więc już gorzej być nie może, prawda?

Prawda?

Jest mrocznie, groźnie, niepokojąco, czyli tak jak ośmiorniczki lubią najbardziej. Książka zachowuje tę samą szatę graficzną, którą poznałam w poprzednich częściach, tę samą, która fana horroru wprawia w zachwyt. O czym mówię: okładka jest stylizowana na stary zniszczony wolumin, na każdej stronie sięgają ku czytelnikowi macki, a okazjonalnie trafiają się też świetnie wykonane duże ilustracje. Do tej pory przeszłam grę 3 razy, za pierwszym razem udało mi się uciec (!!), jednak szybko się poprawiłam, bo hej, kto lubi szczęśliwe zakończenia, za drugim razem umarłam w płomieniach, a za trzecim nastąpił koniec świata. Z tego co naliczyłam przy kartkowaniu, zakończeń jest ponad 40!

Polecam czytelnikom/graczom nowym i tym zakurzonym. Nieznajomość poprzednich tomów w niczym nie przeszkadza. Najważniejsze, co jest wam potrzebne, to odwaga! Trzeźwy umysł też nie zaszkodzi.

(współpraca barterowa z serwisem nakanapie oraz wydawnictwem Black Monk)