Recenzja książki Cinder. Saga Księżycowa

Dziewczyna... cyborg? Kopciuszek... pantofelek? Życie... śmierć?

Jesteś wielbicielem książek fantastycznych? A może uwielbiasz literaturę science fiction? Masz ochotę na dobrą książkę młodzieżową z romantycznym wątkiem w tle? Wszystko to znajdziesz w pierwszym tomie "Sagi Księżycowej" Marissy Meyer, czyli "Cinder", która zdobyła popularność wielu czytelników na całym świecie.

Zanurz się w fantastycznym mieście przyszłości, a mianowicie w modernistycznym Pekinie, w którym po ulicach chodzą cyborgi i androidy, a samym królestwem włada przystojny książę Kaito. Z pewnością książka ta wciągnie Cię tak bardzo, że od razu będziesz mieć ochotę na pochłonięcie kolejnych części!

Cinder jest cyborgiem, który mieszka ze swoją znienawidzoną macochą w przyszłości, w Republice Chińskiej. Pracuje jako mechanik na zwykłym, małym targu, gdy pewnego dnia w jej pracowni zjawia się nie kto inny jak książę Kaito, który prosi ją o naprawę królewskiego androida. Dziewczyna oczywiście podejmuje się wyzwania, mierząc się jednocześnie ze swoją złą macochą oraz tajemniczą plagą, która zasnuła całą Ziemię oraz dotknęła również jej młodszej siostry.

Jakby tego było mało, w królestwie odbywa się bal, na który zaprasza dziewczynę sam książę. Podczas balu wydarza się wiele niesamowitych rzeczy, a sama Cinder dowiaduje się o sobie czegoś tak niezwykłego, że ciężko jej w to uwierzyć. I tu właśnie zaczyna się jej niesamowita przygoda.4

-------------
Książka to si-fi młodzieżowe. Jest to barwna, oryginalna pozycja, w której znajdziemy wszystko... i piszę to niestety w negatywnym znaczeniu. Wszystko - dosłownie wszystko - od wątków miłosnych, po dzikie wilki, aż po zamek zahaczając o wieś i kosmitów. Dla mnie było to trochę za dużo - zbyt dużo akcji, oraz ubarwienia. Wydaję mi się, że prócz tego książkę przyjemnie się czytało - dość szybko mi poszło, bo jest pisana łatwym i prostym językiem, więc obyło się bez trudności. Nie było to zaskoczenie, ale jako czystą rozrywkę polecam, bo nie jest to jakieś zachwycenia, ale rozczarowaniem też nie jest.