Zrost recenzja

"Zrost" to już (albo dopiero) moje drugie spotkanie z twórczością Roberta Małeckiego.
"Najsłabsze ogniowo", które przeczytałam jakiś czas temu zrobiło na mnie spore wrażenie. Książkę szczególnie polecam wszystkim fanom Cobena!

Tym razem jednak niefortunnie zaczęłam od czwartego tomu serii z komisarzem Bernardem Grossem. Jest to ważne ponieważ bez znajomości poprzednich tomów nie jestem w stanie odnieść się do całości i porównać tę część z poprzednimi. Dlatego jeśli ktoś z Was jest na bieżąco z serią to proszę dajcie znać jak na tle "Zrostu" wypadają poprzednie części 👍

Na marginesie muszę się przyznać do częstego błędu, który popełniam...
Otóż niejednokrotnie zdarzyło mi się pomylić Pana Roberta z Jakubem 🙈. Ale sami musicie przyznać, że dwóch świetnych pisarzy o tym samym nazwisku nie zdarza się zbyt często 🤭.
Mam nadzieję, że Panowie pozostają w koleżeńskich stosunkach.



➡️Jeśli miałabym podsumować jednym zdaniem książkę to napisałabym, że jest to kryminał idealny w starym, dobrym stylu.

➡️Idealny w swojej prostocie!

➡️W środku nie znajdziemy scen ociekających przemocą, krew nie leje się strumieniami, a mimo to czytelnik nie może się oderwać od lektury. To właśnie ta życiowa historia i śledztwo są najmocniejsza stroną książki.
Razem z bohaterami krok po kroku odkrywamy tajemnicę. Bo to zagadka odgrywa główną rolę.

➡️Sama akcja powieści toczy się w zimowym okresie, więc jest to idealna lektura na obecny czas. Jednak z pewnością nawet czytając książkę latem będziemy w stanie poczuć chłód i zimne przeszywające powietrze, Pan Robert w sposób mistrzowski opisuje otoczenie.

➡️W historii teraźniejszości przeplata się z wydarzeniami z drugiej wojny światowej. Autor sięga do historii regionu w którym dzieje się akcja książki.

➡️Doceniam również poruszenie tematu samotności osób starszych oraz depresji. Często choroby psychiczne rozpatrujemy z punktu widzenia młodych osób, a starszych spychamy na drugi, a nawet trzeci plan. Wolimy o nich nie pamiętać.

➡️Na początku wspomniałam, że "Zrost" to już czwarta część serii, ale bez obaw!
Podczas lektury nie jest to odczuwalne. Pomimo, że w książce jest miejsce na życie prywatne bohaterów to Pan Robert pokierował narrację w taki sposób że czytelnik nie gubi się w wątkach.