Zły Samarytanin recenzja

"Zły Samarytanin" Jarosława Dobrowolskiego to prawdziwa uczta dla miłośników kryminałów, którzy pragną czegoś więcej niż jedynie odpowiedzi na pytanie "kto zabił?". Książka wyróżnia się mrocznym klimatem Warszawy, w której surowość przedwojennych ulic, zapach przemysłowych dzielnic i niesamowita atmosfera okresu międzywojennego tworzą niezwykle realistyczne tło dla wydarzeń.

Historia rozpoczyna się od makabrycznej zbrodni popełnionej na trzech zakonnicach w podwarszawskim sierocińcu. Sprawa, która już na pierwszy rzut oka nie jest typowa. Policji udaje się dość szybko schwytać mordercę, jednak jego wygląd, zachowanie i zagadkowe pochodzenie są jedynie początkiem serii niepokojących odkryć. Roman Bury, twardy policjant z doświadczeniem wojskowym, zostaje wciągnięty w śledztwo, które stopniowo odkrywa przed nim prawdy dużo mroczniejsze niż można by przypuszczać.

Dobrowolski ma niesamowity dar tworzenia atmosfery i szczegółów. Jego Warszawa to nie tylko tło wydarzeń, lecz niemal żywy organizm, pełen gwary, zapachu dymu, starych kamienic i niebezpiecznych zaułków. Autor z pietyzmem oddaje ducha miasta, umiejętnie wplatając w dialogi język, którym posługiwano się na ulicach w tamtych czasach, co nadaje fabule autentyczności i wciąga czytelnika głębiej w fabułę.

Książka jest nie tylko opowieścią o brutalnym morderstwie i śledztwie, ale także psychologicznym obrazem bohaterów. Motyw szaleństwa oraz moralnego rozdarcia bohaterów sprawia, że "Zły Samarytanin" wykracza poza klasyczny kryminał i staje się refleksją nad granicami człowieczeństwa i moralności. Postać Romana Burego, surowego, ale przenikliwego policjanta, fascynuje swoją niejednoznacznością. To bohater z krwi i kości, którego wewnętrzne konflikty dodają fabule głębi i sprawiają, że chce się poznać nie tylko rozwiązanie zagadki, ale także zrozumieć, co pcha go naprzód.

Wcześniej czytałem "Dziwny Zachód" od autora, który był dla mnie odkryciem nowego literackiego talentu, a "Zły Samarytanin" tylko w tej opinii mnie utwierdził. Ta książka nie tylko dostarcza emocji, ale też zaprasza do myślenia, zmuszając czytelnika do zastanowienia się nad tym, czym naprawdę jest sprawiedliwość. Książka skłania do refleksji nad naturą prawdy oraz ceną, jaką czasem trzeba za nią zapłacić. Dobrowolski buduje atmosferę, która pochłania i nie pozwala oderwać się od lektury aż do ostatniej strony. Polecam ją każdemu, kto ceni sobie wielowymiarowe kryminały i mroczne opowieści o ludzkiej naturze. Dobrowolski w pełni wykorzystuje potencjał kryminału retro, serwując opowieść, która na długo zostaje w pamięci.

Książkę otrzymałem z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.