Operator 112. Relacja z centrum ratowania życia recenzja

Zacznę od tego, że ta książka nie jest zła. Jest dobra, nawet bardzo, ale ja spodziewałam się po niej zupełnie czegoś innego. Liczyłam na bardziej szczegółowy obraz samych "relacji z centrum ratowania życia", dokładniejszy obraz społeczeństwa, samych przypadków, ich obiektywnego opisu i analizy. Dostałam pamiętnik pracownika CPR, z którego sporą część zajmuje życie autora przed pracą na słuchawce, jak i sam proces rekrutacji na to stanowisko.
Nie wiem czy to dlatego, że pięć lat swojego życia również pracowałam na call center w jednej z prywatnych placówek medycznych, czując się i zachowując jak lekarz bez studiów, będąc wyrozumiałą i miłą do samego końca, czy dlatego, że jestem człowiekiem empatycznym do bólu, ale w mojej opinii, ta książka jest po brzegi wypełniona krytyką. Dlaczego aż tak? Dla mnie brzmi to jak relacja zapisana na świeżo, zaraz po pracy, gdzie pracownik musi wyrzucić wszystko co mu leży na sercu. Naprawdę liczyłam na różnego rodzaju przypadki opisane w mniej lub bardziej szczegółowy sposób. Sytuacje, że dzwoni pacjent i opowiada o warzywie w miejscach intymnych czy kobieta, która rodzi i wisi na linii z operatorem.
Przykro mi.
Przykro mi, że w kraju jest znieczulica. Przykro mi, że ludzie robią sobie żarty, dzwonią na numery alarmowe, blokując tym samym miejsce potrzebującym.
Przykro mi, że przez niedopowiedzialnych, na tych potrzebujący naprawdę nie starcza siły.
Przykro mi, że od zawsze na zawsze, ludzie przez telefon potrafią obrazić jak nikt inny, bo czują się pewniej, nie muszą patrzyć w oczy, gurują.
Przykro mi najbardziej, że tak trudny zawód, tak moi drodzy, praca na słuchawce to jest naprawdę ciężki kawałek chleba, ma tak negatywny wpływ na życie pracowników.
Też przeżywałam wzloty i upadki, też kilka razy płakałam, ale na szczęście potrafiłam zostawić pracę w pracy i tego życzę każdemu.
Na pocieszenie, jako radosny akcent dodam, że uśmiechałam się kiedy czytałam o rodzinnej atmosferze w pracy, o wspieraniu się, żartowaniu, o przyjaźniach. Łezka mi się w oku kręciła, bo też to przeżyłam. Mimo wielkiej chęci niesienia pomocy innym, atmosfera w pracy była jedynym powodem, który zatrzymał mnie w call center na tak długo.
Może miałam za duże oczekiwania co do tej książki, a może po prostu autor nie podszedł do tematu wystarczająco obiektywnie.