Burza recenzja

W moje ręce ostatnio "wpadł" debiut literacki pani Zuzanny, którą miałem okazję poznać podczas listopadowego spotkania autorskiego z Panią @malgorzataoliwiasobczak w Sopocie.

Książka "Burza" to w mojej skromnej ocenie literatura obyczajową z kryminalną fabułą, którą czyta się dobrze wieczorową porą siedząc w fotelu i popijając gorące kakao. Autorka zaprasza nas do Młynar – miasta w województwie warmińsko-mazurskim w powiecie elbląskim, gdzie życzę toczy się, co prawda do przodu, ale jednak trochę leniwie.

Spotykamy się z Eweliną – właścicielką zakładu pogrzebowego – której codzienne życie toczy się wokół... no właśnie – raczej spokojnych spraw 😉. Do czasu... Nad Młynarami przechodzi gwałtowna burza, której skutki stają się dla społeczności lokalnej dramatyczne – wypadek autokarowy oraz morderstwo wstrząsają tą małą społecznością. Nad Młynarami swój "parasol" rozpostarła śmierć – ta, która od zawsze ma przewagę, która pastwi się nad żyjącymi, zabierając im bliskich.

Ewelina, nie mogąc się pogodzić z brakiem postępów w śledztwie prowadzonym przez miejscową Policję rozpoczyna więc swoje własne poszukiwania zabójcy miejscowej blogerki Marzeny zapoczątkowując serię wydarzeń, których finałem stało się wykrycie sprawcy.

Czytając książkę wyobrażałem sobie to miejsce – Młynary – razem z bohaterami chodziłem w milczeniu uliczkami miejscowości, wsłuchując się w szmer płynącej obok rzeki czy pohukiwanie psów; czułem chłód i zapach wilgoci oraz drewna. Los akcji nie był mi obojętny, a z każdą kolejną przeczytaną stroną stawałem się coraz bardziej zaciekawiony dalszymi losami bohaterek i bohaterów.

Cennym dla mnie był wątek społeczny poruszony w tej książce. Zatrzymałem się na moment nad sytuacją osób starszych, które w samotności przeżywają swoją "jesień życia". Za pokazanie skrawka tego naszego codziennego życia dziękuję Autorce.

Choć ta książka nie ocieka krwią i mrokiem to uważam debiut Pani Zuzanny za udany. A postać Eweliny widzę jako bohaterkę z serii...
Pani Zuzanno – gratuluję i czekam na ciąg dalszy.
Przy czytaniu książki towarzyszyła mi muzyka @ondinata_songs_for_ondine