Burza

Niewielkie Młynary, wielka burza i jeszcze większe i bardzo tragiczne jej skutki. Kryminało-obyczaj z naszego rodzimego podwórka. Przyznaję, że jestem mile zaskoczona, bo to całkiem przyzwoicie napisany debiut. Może nie zaraz wielkie arcydzieło, ale czytało się bardzo dobrze. Autorka potrafiła świetnie odmalować naszą "zaściankowość", co doskonale uwidoczniło się przez postać, chociażby, szemranego pana radiowca z przypadku, który okazał się gorszy niż "najlepsze" przekupkowe baby plotkary.

Mimo iż nie specjalnie polubiłam samą główną bohaterkę, czyli Ewelinę Zawadzką, zwaną przez niektórych "trupiarą", to jednak trochę mi się jej żal zrobiło, kiedy pewien koleś spowodował wylanie na nią wiadra pomyj, czyli internetowego hejtu. Może nie żadna z niej Panna Marple, ale uważam, że jak na polskie warunki radzi sobie całkiem przyzwoicie. Zwłaszcza kiedy policja totalnie olewa swoje obowiązki. Myślę, że pokuszę się o przeczytanie kolejnej książki pani Zuzanny, jak tylko wpadnie w moje ręce.

Moim zdaniem bardzo dobry kryminał. Właśnie takie lubię, takich szukam. Dobrze napisany, z ciekawą i dość niebanalną akcją.

Dziś o książce „Burza” autorstwa Zuzanny Gajewskiej.

Poznajemy Ewelinę Zawadzką, właścicielkę zakładu pogrzebowego, przedsiębiorczą kobietę, która mimo zawirowań w przeszłości cieszy się zaufaniem lokalnej społeczności. Z racji wykonywanego zawodu (oraz potrzeby serca) wspiera ludzi w najtrudniejszych chwilach życia. Obcowanie ze śmiercią, zwłaszcza śmiercią ludzi, których się znało, rodzi ciekawość dotyczącą ostatnich chwil życia i okoliczności śmierci. Kiedy do jej zakładu trafia ciało Marzeny Tolak niedowierzanie, zmienia się, w chęć odkrycia kto stoi za śmiercią lokalnej blogerki. Czy idealne życie, to tylko gra pozorów? Czy działalność blogerska przyczyniła się do śmierci kobiety? Czy motywem była zazdrość?

To, co było dla mnie najciekawsze to kwestie społeczne. Z racji wykształcenia autorka bardzo trafnie zarysowuje funkcjonowanie małej, lokalnej społeczności oraz (jeszcze ciekawiej) ukazuje współczesne funkcjonowanie człowieka w mediach społecznościowych. Balansowanie między prawdą i fałszem… by zyskać rozgłos w mediach społecznościowych, pogoń za sensacją, hejt. „Jednym kliknięciem kciuka udała mu się złamać kodeks etyki dziennikarskiej, współżycia społecznego i zwykłej ludzkiej przyzwoitości, której zdecydowanie brakowało również jego obserwatorom”.

„Burza” to zbiór ludzkich historii… ścieżek życia, którym często towarzyszyły załamania pogody, to wichury, nagłe zmiany, nieszczęścia spowodowan...

Na początku jest cisza.. niewinna, skryta, duszna.
Potem nagle, bez ostrzeżenia następuje wyładowanie siły żywiołu, które można poczuć wszystkimi zmysłami.
Burza.
Grzmoty. Błyski. Pioruny. Deszcz. Wichura.
To słychać, widać, czuć.
Kilkanaście minut wystarczy by powalić drzewa, zablokować drogi, zerwać dachy, zburzyć spokój i poczucie bezpieczeństwa najodważniejszych.
Na końcu zostaje już tylko cisza. Niekiedy tak głośna, że nie pozwala na spadek tętna.
A krajobraz po burzy może zaskoczyć..

Ewelina Zawadzka to kobieta po przejściach. Samotna matka i zaradna bizneswomen. W niewielkiej miejscowości Młynary powadzi małą firmę – zakład pogrzebowy. Jej życie wydaje się stabilne i spokojne, aż do dnia gdy podczas odbywających się w Młynarach dożynek, gwałtowna burza urządza sobie własne dożynki. Rozszalały żywioł pustoszy małą miejscowość i jej okolice. W Młynarach obok dawnego młyna wodnego zostaje znaleziona martwa kobieta, Marzena Tolak. Kobieta to blogerka, która niedawno wraz z rodziną zamieszkała w dawnym browarze. Policja podejrzewa zabójstwo. W tym samy czasie nieopodal miał miejsce tragiczny wypadek autobusu. Sprawa ta zdaje się przysłaniać tajemnicze morderstwo.
Z powodu braku miejsc w elbląskim prosektorium ciało Marzeny trafia do zakładu Eweliny. Rozpoczyna to serię zaskakujących sytuacji, które zmuszają Ewelinę do zaangażowania się w powoli rozkręcające się śledztwo. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że kobiety się znały i s...

Boicie się burzy? Ja nie potrafię się jednoznacznie ustosunkować. Bywają takie, które kompletnie mnie przerażają, ale niekiedy z przyjemnością się w nie wsłuchuje…. natura potrafi zaskakiwać, niestety tytułowa BURZA niosła ze sobą straty i cierpienie…

Po książkę @promotorka_czytelnictwa sięgnęłam z dwóch powodów. Po pierwsze uwielbiam poznawać nowych autorów, po drugie zaintrygowała mnie główna bohaterka, właścicielka zakładu pogrzebowego i tanatokosmetolog. Już niejednokrotnie mówiła Wam, że próbuję na każdy sposób oswoić się ze śmiercią. Nie ukrywam, że jest to dla mnie bardzo trudny temat. A poza tym w końcu całą historię prowadzi nie policjant, nie cała komenda, a właśnie ona Ewelina Zawadzka, no dobra poniekąd 😉

Akcja toczy się w małym miasteczku. Wszyscy się znają, a niekiedy człowiek wolałby pozostać anonimowy… Podczas ogromnego załamania pogody dochodzi do tragedii. Umiera wiele osób… wśród ofiar jest również Marzena Tolak, blogerka. Ale czy jej śmierć jest wynikiem wyładowań atmosferycznych? A może dochodzi jednak do morderstwa?

Nie jest to bardzo mroczna historia, choć klimat panujący w książce podobał mi się. Ewelina nie widząc postępów w śledztwie sama stara się dojść do prawdy. Nie zawsze jednak podejmuje właściwe kroki, zwłaszcza ten "jeden" i naraża się na niebezpieczeństwo, a to wszystko oczywiście przez jej charakter, który z pewnością nie należy do łatwych.
Nie oczekujcie również stricte kryminału, znajdziecie tu bowiem wą...

Młynary - to właśnie tam w ostatnim czasie dochodziło do licznych burz. Jedna z nich wywołała w miasteczku nie małe poruszenie...
Wypadek na drodze, mnóstwo ofiar, a także tajemniczy zgon, na pewno nie spowodowany burzą. Z tego powodu, kostnice w okolicy były przepełnione, a ciało denatki trafiło do tej, której właścicielką była Ewelina. To właśnie ona postawiła sobie na punkt honoru odnalezienie mordercy Marzeny. Policja i prokurator zdecydowanie za wolno działali.
Ale czy zabawa w detektywa przyniesie jakiekolwiek rezultaty? A może tylko doprowadzi do nieszczęścia?
------
Sięgając po książkę "Burza", miałam nadzieję dostać pełno emocji, tajemnicy i ciar na plecach. Oczywiście nie mówię, że tego nie dostałam, ale zdecydowanie czułam niedosyt. Wydaje mi się, że nie jest to typowy kryminał, a raczej obyczajówka z jego dodatkiem. Nieraz, gdy bohaterka opisywała ciała zmarłych, jak się nimi zajmowała lub wykonywała inne specyficzne czynności, faktycznie czułam tę adrenalinę i dreszczyk emocji - widać, że autorka zrobiła rozeznanie w tym temacie. Akcja momentami była świetna, ale po chwili wszystko się rozjeżdżało na boczne tory, które gubiły tę grozę sytuacji. Fajnie, że pod koniec akcja faktycznie nabrała tempa i zagadka została rozwiązana, aczkolwiek zakończenie mnie nie zaskoczyło. Poza tym w książce został także ukazany wątek nienawiści, ogólnego hejtu i łatwości oceniania innych - jak to w małych miejsowościach bywa. Myślę, że jak na debiut autorki, wys...

Dzisiaj zapraszam was do domu pogrzebowego Eweliny Zawadzkiej, mieszczącego się w Młynarach.
Ewelina jest samotną matką czteroletniej Karoliny. Wiedzie pozornie spokojnie życie, bo czy taka praca może być spokojna.
Pewnego dnia podczas gwałtownej burzy koło dawnego młyna wodnego zostaje znalezione ciało Marzeny Tolak, blogerki, która od niedawna wraz z rodziną zamieszkuje w starym browarze.
Policja podejrzewa zabójstwo. Podczas burzy giną inne osoby. Z braku miejsc ciało Marzeny trafia do zakładu Eweliny. Kobiety znały się, spotykały, a owego dnia Ewelina opiekowała się córką denatki.
Ewelina postanawia samodzielnie poszukać zabójcy. Ma pewne podejrzenia i chce się nimi zająć.
Czy to dobre tropy? Czy może tajemnice z przeszłości nie dadzą o sobie zapomnieć?
Jeśli jesteście fanami krwawych kryminałów, tu tego nie znajdziecie.
Tutaj znajdziecie przede wszystkim klimat małego miasteczka,w którym tajemnice są skrywane głęboko. Dla mnie jest to kryminał z rozbudowanym wątkiem obyczajowym.
Od poczatku autorka wciąga nas świetnym prologiem.
Burza jest w książce wiodąca i to ona tworzy klimat całej historii.
Czytając miałam wrażenie, że słyszę grzmoty i deszcz uderzający o parapet.
Bardziej od poszukiwań mordercy wciągnęła mnie sama historia, tajemnice obecne i przeszłe.

Gratuluje autorce, że udało jej się stworzyć tak realne odczucia.
Bohaterowie wykreowani realni i wiarygodni. Postać Eweliny przypadła mi do gustu od same...

"A po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój". Osobiście nie lubię burzy, ale ta Burza była całkiem niezła.

Burza autorstwa Zuzanny Gajewskiej to całkiem udany debiut. Książkę czyta się szybko, a jej lektura dość mocno wciąga nas w świat autorki. Główna bohaterką książki jest Ewelina Zawadzka, właścicielka zakładu pogrzebowego w Młynarach. Ewelina ma dość specyficzną działalność bowiem oddaje ludziom zmarłych.

Wszystkie wydarzenia w książce dzieją się w sierpniu. Młynary obchodzą dożynki, gdy nad miejscowością przetacza się potężna nawałnica. Ta burza zmienia wszystko. Koło dawnego młyna wodnego zostaje znalezione ciało Marzeny Tolak. Blogerka właśnie miała wydać swoją książkę i otworzyć gospodarstwo agroturystyczne z browarem. Burza spowodowała także wypadek autobusu, w którym ginie kilkanaście osób. Nie trudno się domyślić, ze nasza główna bohaterka zaczyna bawić się w detektywa. Ewelina stara się dociec co takiego stało się, że Marzena Tolak zginęła. Czy Ewelina dojdzie prawdy? Zapraszam do lektury książki.

Ewelina główna bohaterka powieści ma nietypowe zajęcie,prowadzi zakład pogrzebowy,jak mówi jej córka Karolina żegna ludzi.Ewelina w pewnym momencie musi przygotować na ostatnią drogę Marzenę Tolak,kobietę która niedawno sprowadziła się do Młynar,gdzie zamieszkała w dawnym browarze i prowadziła bloga.Ewelina podejrzewa że śmierć kobiety nie była skutkiem gwałtownej burzy,lecz morderstwem.Z czasem odkrywa coraz więcej tajemnic zmarłej kobiety i okazuje się że komuś mogło zależeć by się jej pozbyć.
"Burza" to całkiem ciekawy kryminał,ukazujący małomiasteczkową społeczność.Czyta się go dobrze.Polecam!!

Fajna powieść, dobrze się czyta. Szczególnie dobrze się czytało "Burzę" , gdy za oknem szalał halny. Spotęgowało to elekt opisu łamiących się drzew w trakcie tytułowej burzy. Polecam.