Ostatni trop. Tajemnica zaginięcia sióstr Lyon recenzja

Czy można zniknąć bez śladu? Czy dwie dziewczynki mogły zostać porwane z centrum handlowego bez świadków? Czy może jednak ktoś widział i zapamiętał coś podejrzanego?

Mark Bowden w książce ,,Ostatni trop" opowiada nam o jednej z największych zagadek kryminalnych Ameryki, czyli zaginięciu sióstr Lyon - Sheili i Kate. W 1975 roku dziewczynki wyszły do galerii handlowej Wheaton Plaza i już z niej nie wróciły. Zaniepokojeni rodzice zgłosili ich zaginięcie. Sprawa ta, spędzała sen z powiek śledczych, ponieważ aż przez 30 lat nie było żadnych punktów zaczepienia i nowych tropów. Niespodziewanie, jednemu z detektywów udało się dojrzeć pewien element, który doprowadził do rozwiązania zagadki.

Jest to naprawdę bardzo rzetelny reportaż, nad którym autor spędził wiele czasu. Przytacza on nam liczne przesłuchania podejrzanego i pokazuje, jak zmieniały się jego zeznania. Właśnie przez to, był on nieco męczący, momentami trudny w odbiorze i nieco się dłużył. Zdarzało się, że kolejny raz czytaliśmy tę samą historię o zmienionych niewielkich szczegółach, które de facto miały ogromne znaczenie w rozwiązaniu tej sprawy. Rozumiem zamysł i chęć pokazania tym, jak wielkim był on kłamcą, ale brakowało mi tutaj przekazania emocji i większej ilości szczegółów, nie tylko tych, dotyczących przesłuchań.

Między innymi przez jej formę, tak długo zajęło mi czytanie tej książki. Na pewno nie jest to lektura, którą przeczytacie ,,na raz". Mam wrażenie, że przy takim ciągłym czytaniu, mogłaby odrobinę nudzić. Dlatego cieszę się, że rozłożyłam ją w czasie, bo wtedy bardziej skupiałam się na samodzielnym wyłapywaniu licznych kłamstw podejrzanego.

Sama sprawa sióstr Lyon wzbudza wiele emocji i pokazuje, jak wiele można osiągnąć dzięki upartości i zawziętości śledczych. Jeśli odpuściliby już na początku, to na pewno nie doczekalibyśmy się jej rozwiązania po 30 latach. Warto zapoznać się z tą książką, jeśli chcemy bardziej poznać ich pracę i zobaczyć, jak ciężki orzech mieli do zgryzienia. Natomiast, finał tej historii jest niezwykle smutny i przygnębiający.