Kuna za kaloryferem recenzja

Nie jestem wprawna w pisaniu przekonywujących tekstów. W tym przypadku recenzji. Kuna, bo tak w skrócie mówi się tej książce, warta jest jednak tego, by po wielu miesiącach od pierwszego zalogowania się wcisnąć "nie pamiętam hasła" i po raz pierwszy na nakanapie zachęcić tych wszystkich, którym ta książka jeszcze nie wpadła w ręce, do jej przeczytania.

To świat małych i nieco większych zwierząt, którym pomogli autorzy Kuny a następnie swoje i podopiecznych historie opisali. Książka śmieszna, wzruszająca a zwierzęta w niej opisane kochane (jak wszystkie z resztą). Książka nie rozczarowuje a wciąga. Żal tylko, że każda historia ma swój koniec. I choć po przeczytaniu przezabawnego pierwszego rozdziału, "rozczarowuje" brakiem kontynuacji tej "przezabawności" w kolejnych rozdziałach to tylko pozorna strata. Następne rozdziały nic na tym nie tracą a czytający z pewnością. Trudno opisać tu te szczególne odczucia ale ma się wrażenie (pomimo opisywanych trudnych przypadków), że świat gdzieś koło Kampinosu jest ciepły, ciekawy i wzruszający.

Jestem pewna, ze wszyscy, którzy w domu mają czy to koty cz psy czy cokolwiek innego z rozżaleniem będą doczytywać ostatnie strony tej książki.