Recenzja książki Wilcze lato

Kłamstwo ma krótkie nogi. Chęć szybkiego wzbogacenia się może prowadzić do tragedii. Zatajanie ważnych informacji może sprawić, że czas zacznie przeciekać przez palce, a zegar nieubłaganie będzie go nadal odmierzał: tik – tak.

To lato nie będzie takie samo, jak wszystkie inne. Policjantka mieszkająca w małym szwedzkim miasteczku Haparandzie otrzymuje tajemniczą sprawę śmierci wilków. Okazuje się bowiem, że w ich żołądkach znaleziono ludzkie szczątki. Zwłoki te bardzo szybko zostaną powiązane z pewną transakcją narkotykową. Hannah oraz jej współpracownicy nie spoczną, dopóki nie wyjaśnią tej sprawy. Czas ucieka nieubłaganie, a jak się okazuje nie tylko oni poszukują zdobyczy. Czy kiedy dojdzie do wyjaśnienia tej sprawy zostaną zaskoczeni? Jaką rolę odegra pewna zabójczyni z niezwykłymi umiejętnościami i jak będą wiązały się jej losy z losem prowadzonego śledztwa?

„Wilcze lato” to w moim odbiorze dość przeciętny kryminał, chociaż biję się z myślami, czy to jednak bardziej nie była sensacja i być może dlatego mam takie mieszane uczucia. Początek dawał zapowiedź naprawdę wciągającej historii, ale ze strony na stronę emocje i zaciekawienie opadały, aby wraz z końcówką znowu wzbudzić moje zainteresowanie.

Dla mnie w tej pozycji było wszystkiego ciut za dużo. Za dużo bohaterów, i to mam wrażenie, podobnych do siebie, za dużo przeplatanych historii z przeszłości i teraźniejszości bez wyraźnego zaznaczenia. Po prostu pogubiłam się w tym wszystkim. Niemniej końcówkę pochłonęłam jednym tchem i nie czułam, żebym potrzebowała tylu szczegółów po drodze, żeby się wciągnąć w historię.

Pomysł na fabułę dobry, jeśli kogoś kręcą takie klimaty. Ja po lekturze śmiało mogę stwierdzić, że to chyba nie była odpowiednia pozycja dla mnie. Nie miałam przyjemności czytać poprzedniej serii autora, którego bohaterem był policyjny profiler, ale nie powiedziałam jeszcze ostatniego słowa, a że jestem osobą, która sama musi się o wielu rzeczach przekonać na własnej skórze, to i z twórczością Hansa Rosenfeldta zapewne jeszcze się spotkam.

Oczywiście moja ciekawość nie pozwoli mi nie sięgnąć po kolejny tom z tej serii, także czekam, co też wydarzy się dalej, a Wam polecam zapoznać się z Wilczym latem.