Osaczona recenzja

Chwilę po tym jak skończyłam czytać czwarty tom, czyli „Nieposkromioną” P.C.Cast i Kristin Cast, którą pochłonęłam szybciej niż zamierzałam, zabrałam się za piątą część cyklu „Dom Nocy”, czyli „Osaczoną”. Mam ostatnio ochotę na lżejszą gatunkowo literaturę, więc był to moim zdaniem całkiem dobry wybór.

Nie zamierzam zdradzać z byt wiele z fabuły, ale wspomnę tylko, że po wydarzeniach z poprzedniego tomu Zoey ponownie ma przy sobie znajomych. Wraz z nimi uciekła z Domu Nocy i schroniła się w tunelach. Muszą bowiem obmyślić plan obalenia Kalony, potężnego demona, który teraz rządzi w szkole dla wampirów. Niebezpieczeństwo i poczucie zagrożenia są coraz większe, więc sprawę trzeba załatwić jak najszybciej. Do tego dochodzą dylematy miłosne Zoey i niełatwy wybór między chłopakami. Co czeka naszą bohaterkę? Czy tym razem wszystko dobrze się skończy? Nic nie zdradzę;).

Tak jak myślałam, książkę czytało się bardzo szybko i lekko. Miałam jednak nadzieję, że akcja będzie bardziej zwarta, mocniej skoncentrowana, ale autorki nieco rozwlekły fabułę, o moim zdaniem niepotrzebne wątki. Chodzi mi tu np. o zbyt dużą ilość problemów sercowych głównej bohaterki, jej ciągłe niezdecydowanie w sprawie chłopaków i marudzenie. Niby mogłam się przyzwyczaić do tego, ponieważ we wcześniejszych częściach było podobnie, ale dopiero teraz zaczęło mi to naprawdę przeszkadzać. Ostatnia jedna trzecia książki jest zdecydowanie lepsza. Więcej się tu dzieje, jest też bardziej tajemniczo, co moim zdaniem nieco polepszyło odbiór tej lektury. Ciekawe było również opanowanie żywiołów przez Zoey i pokonywanie różnych przeszkód jakie pojawią się na jej drodze.

„Osaczona” to lekka, nieskomplikowana, typowo młodzieżowa pozycja, która sprawdzi się, jeżeli mamy ochotę prostą rozrywkę. A taka też czasami się przydaje, zwłaszcza jako przerywnik między bardziej ambitną literaturą. Mimo, że ten tom nie był zbyt udany, to jednak dam szansę kolejnej części.

Moja ocena: 4/6