Wszystko przez pannę Bridgerton recenzja

Są takie książki, do których lektury głupio się przyznać w towarzystwie. Raczej jako ulubionych autorów przedstawiamy Tołstojów albo innych Dostojewskich, no ewentualnie Kingów, albo przynajmniej Vonnegutów czy Kunderów. Mniej chętniej identyfikujemy się jako namiętni czytelnicy Remigiusza Mroza, a harlequinów nikt nigdy nie czytał, przez co ich niezwykle wysokie nakłady wciąż pozostają niewyjaśnioną zagadką.

Lubię czytać wymagające książki, które coś wnoszą. Ale w ramach przerywników lubię sięgać po książki lekkie, które mają mnie po prostu bawić. Bez wielkich oczekiwań postanowiłem sprawdzić skąd się wziął ten cały "hype" na Bridgertonów. Choć nie są to do końca moje klimaty, to jednak serial jest naprawdę dobrze zrealizowany i... rozrywkowy. A skoro przyszła mi chęć na taką właśnie książkę, pomyślałem, że odwołująca się do Bridgertonów okładka z naklejką Netflixa własnie to mi dostarczy - rozrywkę.
Niestety dość szybko rzeczywistość zweryfikowała moje oczekiwania. Lektura zdecydowanie należy do lekkich, ale w tym wypadku była ona po prostu zbyt lekka, a w wielu aspektach po prostu rozczarowująca.

Czyta się to bardzo szybko. Sporo tu krótkich rozdziałów, zakończonych zwrotami akcji, no i w dużej mierze książkę wypełniają wartkie dialogi. To wszystko wspiera czytelnika. Ale znajdziemy też sporo rzeczy, które mogą nas sfrustrować.
Przede wszystkim książka jest tak lekka, że faktycznie trudno powiedzieć o czym jest. Jest bo jest. Z tyłu z głowy jednak pojawia się myśl, że ta książka istnieje, żeby wyciągnąć od czytelnika pieniądze, właśnie dlatego, że nastała wspomniana moda na sagę Bridgertonów. Na fali popularności serialu Julia Quinn może zarobić, stąd pomysł na ten prequel. Możliwe, że jestem niesprawiedliwy w tym osądzie, ale ciężko mi myśleć inaczej o tak płaskiej fabule.

Niestety fabuła zdaje się być szyta grubymi nićmi. Postaci są w pewnym sensie nieadekwatne, nie pasujące do opisywanej epoki. Oczywiście - podobnie jak w przypadku serialu - można przymknąć oko na wiele kwestii, ale jednak jeśli główny wątek zbudowany jest na tym, że wysoko urodzona dziewczyna
(z rodziny hrabiego) para się męskimi zajęciami (nosząc spodnie), bo jej brat jeszcze wystarczająco nie dorósł, to jednak w tym momencie moje ręce opadły. Są pewne granice przymykania oczu. W pewnym momencie po prostu trzeba je zamknąć, a wtedy nie da się już dalej czytać.

Naprawdę przeciętna to książka i mocno naciągana. Niemniej wierzę, że dla kogoś może być to typowe "guilty pleasure" i nie oceniam takich osób. Dla mnie po prostu nie była to niestety przyjemność tym razem.


Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.