Liliana recenzja

Liliana i Cameron byli idealnym małżeństwem. Piękni, młodzi, udzielający się towarzysko. Każdy patrzył na nich z zazdrością. Jednak zazdrościć nie było czego. Piękne błyszczące jabłko było w środku przegnite. Kiedy przekraczali próg domu, maski spadły. Już nie było kochajacej się pary tylko kat i ofiara. Przez 10 lat małżeństwa Lili doświadczyła każdej możliwej tortury. Przez 10 lat pozwalała na wszystko bo uważała, że sobie nie poradzi. Wierzyła że jest do niczego, skoro twierdził tak jej mąż. Pewnego wieczoru czara goryczy przelała się. Liliana po ciężkim starciu wyrwała się z horroru zwanego jej małżeństwem.
Uciekając na chybił trafił znalazła się w Miami. Splot różnych zdarzeń doprowadził ją do pracy w nocnym klubie. A dokładniej w klubie z męskim striptizem. Praca tam pozwoliła jej się pozbierać po treumatycznych przejściach, wyciszyć i zaplanować co powinna zrobić dalej. Mimo, iż trzymała wszystkich na dystans to właśnie pracownicy Spiearmint stali się jej przyjaciółmi i najbliższą rodziną.
Ale jak to w życiu bywa. Nic nie trwa wiecznie.

Jeżeli szukacie słodkiej historii, brokatu i jednorożców, szukajcie dalej. To książka gdzie po pierwszym rozdziale jest : ***** ***. Od kilku dni starałam się napisać recenzję tej książki. Ale nie byłam w stanie. Ogrom emocji, który wylewa się z tej historii jest nie do opisania. Będąc małą masochistką, przeczytałam ją trzy razy. To jest historia jakich wiele. To także ludzie jakich wiele. To może być, dziewczyna, którą spotkasz w sklepie. To może być twoja sąsiadka, twoja siostra. To również możesz być i Ty. Zła nie widać na pierwszy rzut oka, a ofiara wstydzi prosić się o pomoc. Większość ludzi zadaje pytanie, dlaczego nie odeszłaś? Jest dużo powodów, ale nikt nie ma prawa oceniać skoro tego nie przeżył.

Autorka w świetny sposób przedstawia tok myślenia osoby, która poddawana jest przemocy psychicznej, fizycznej i ekonomicznej. Uwierzcie Cameron to kawał psychopaty, manipulanta i piiiiiip. Mimo,że bohaterka podjęła pierwszy krok aby uwolnić się od tyrana, na każdym kroku zastanawia się czy dobrze zrobiła. Po latach prania mózgu miewała sekundy zawahania, że może jednak wróci, czy mąż jej wybaczy, że lepsze jest zło, które zna. Na szczęście miała w okół siebie osobę, która ją zakotwiczyła. Pomagała w chwili zwątpienia i wspierała.

Piękna książka, przedstawiająca kobietę, która z poczwarki zmienia się w motyla. Która, mimo że była wrakiem człowieka zaczęła walczyć. I mimo, że ta walka była trudna, okupiona bólem, cierpieniem, brakiem wiary w siebie i w ludzi - podjęła ją

I przez to jest dla mnie bohaterką.