Nie pytaj mnie o Rose recenzja

Love story w Internecie

Autor: @Floss ·3 minuty
2011-10-10
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Ostatnimi czasy bardzo dużo mówi się o uzależnieniach od Internetu. Starsi ludzie narzekają, że nowe pokolenie niedługo zatraci umiejętność rozmowy, ponieważ wszystkie gesty są zastępowane emotikonami, a tonacja głosu wyrażana jest poprzez małe i wielkie litery. Muszę przyznać, że również jestem osobą, która miałaby dość spory problem z nieużywaniem komputera chociażby przez tydzień. To dlatego z wielką chęcią sięgnęłam po książkę Pawła Olearyczka „Nie pytaj mnie o Rose”, która swoim opisem bardzo mnie zaciekawiła.

Krzysztof to 27-letni maminsynek, pantoflarz, życiowy nieudacznik, który znany jest prawie na każdym portalu lub stronie internetowej. Trudno się temu dziwić, skoro na komputerze spędza prawie cały dzień, czasem i noc. Obce mu są jakiekolwiek zajęcia domowe oraz praca, ponieważ mieszka z matką, która cały czas mu gotuje, sprząta, prasuję i daje kieszonkowe ze swojej wysokiej emerytury. Wszystko się jednak zmienia, kiedy poprzez MySpace poznaje piękną Polkę przebywającą w Afryce bez grosza przy duszy. Rose, bo tak właśnie nazywa się nieznajoma, prosi mężczyznę o pomoc w powrocie do ojczyzny, oczywiście chodzi o pieniądze na bilet lotniczy. Krzysztof nie zamierza przystać na taką propozycję, ponieważ uważa, że jest to zwykły złodziej, który żeruje na zdesperowanych naiwniaków. Z jednaj strony nieufny, a z drugiej oczarowany zaczyna korespondować z kobietą, a kiedy nie dostaje od niej żadnej wiadomości decyduje się na podróż dookoła świata, byleby tylko ją odnaleźć.

O Pawle Olearczyku w internecie nie mogłam znaleźć prawie nic, oprócz tego, że jest autorem książki „Nie pytaj mnie o Rose”, która wcześniej nosiła tytuł „Rose” i została wydana przez wydawnictwo My Book w 2008. Co ciekawe, pisarz, podczas pisania powieści, bazował na swoich własnych przeżyciach, chociaż jak to w życiu bywa, jego historia nie zakończyła się happy endem. Na szczęście Olearczyk pomyślał, aby zmienić końcówkę i stworzyć wspaniałą historię, którą czyta się z zapartym tchem od początku do końca.

Do książki podeszłam z wielką ochotą, ponieważ uwielbiam wszystkie pozycje o miłości w Internecie. Moim zdaniem owe historie są zdecydowanie lepsze od klasycznych romansów. W nowoczesnych opowieściach o miłości mamy tajemniczość, niepewność, bo nigdy nie wiemy kto tak na prawdę jest po drugiej stronie, a podanie jakiejkolwiek informacji o sobie może skończyć się tragicznie. Ciągle mnie się wydaje, że z każdej strony można spostrzec ostrzeżenia dotyczące wymieniania się danymi za pomocą komputera. Przecież tam może siedzieć zboczeniec, pedofil, morderca... Jednak nie takie przerażające tematy obejmują fabułę lektury. Paweł Olearczyk za wszelką cenę chce nam pokazać, że taka miłość jest możliwa i tylko trzeba wyjść z domu, zaryzykować i zyskać szczęście. Ten optymizm bardzo mnie urzekł i uważam, że jest to jedna z lepszych cech powieści.

Oczywiście, nie jest to jedyna pozytywny aspekt. Wspaniale czytało się książkę dzięki niezwykłemu poczuciu humoru autora przez które ciągle wybuchałam śmiechem w najgorszym momencie, w którym oczekiwano ode mnie powagi, a mianowicie na lekcji. Myślę, że ten współczesny romantyzm to także ogromny plus dla lektury. Szczególnie ta miłość od pierwszego wejrzenia, a właściwie zobaczenia pierwszego zdjęcia; ciepłe listy Rose, a wreszcie podróż Krzysztofa do nieznanych państw tylko, aby odnaleźć miłość swojego życia. wędrówka pełna humoru, wręcz nierealna, z jednej strony była zabawna i pełna zwrotów akcji, z drugiej uważam, iż autor miał za wybujałą wyobraźnie na taki rodzaj literatury, czyli współczesnego romansu lub opowieści obyczajowej. To chyba jedyna wada, ponieważ Olearczyk przesadził w wysyłaniu Krzysztofa co do innych krajów w poszukiwaniu ukochanej. Moim zdaniem wyszło to okropnie sztucznie i nierealnie, przez co czytelnik traci wiarę, że miłość wirtualna może przydarzyć się każdemu.

Cała książka jest bardzo krótka, ponieważ ma trochę powyżej stu stron, bardzo tego żałuję, bo z wielką chęcią poznałabym dalsze losy Krzysztofa, mojego ulubionego bohatera z niebanalnym poczuciem humoru, który odważył się zaryzykować. Autor nie szczędził również opisów emocji i rozterek postaci, które, ma się rozumieć, są przepełnione komizmem. To dlatego do gustu najbardziej przypadł mi pierwszy ROSEdział, który w całości poświęcony jest blogowi mężczyzny w pierwszej osobie, jego dotychczasowym życiu realnym i wirtualnym.

Podsumowując, „Nie pytaj mnie o Rose” to wspaniała książka dla osób, które jeszcze nie zatraciły wiary w miłość od pierwszego wejrzenia, nawet jeżeli ona zdarza się przez Internet. Moim zdaniem jest to opowieść godna każdego czytelnika, który lubi się wzruszać i śmiać jednocześnie.
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Nie pytaj mnie o Rose
Nie pytaj mnie o Rose
Paweł Olearczyk
5/10

Najlepsza rzecz, jaką możecie w tej chwili zrobić, to wyłączyć komputer i rozejrzeć się dookoła, ile wspaniałych rzeczy i ludzi Was otacza. Wyjdźcie na spacer, a Wasze życie się odmieni. Tego nauczyła...

Komentarze
Nie pytaj mnie o Rose
Nie pytaj mnie o Rose
Paweł Olearczyk
5/10
Najlepsza rzecz, jaką możecie w tej chwili zrobić, to wyłączyć komputer i rozejrzeć się dookoła, ile wspaniałych rzeczy i ludzi Was otacza. Wyjdźcie na spacer, a Wasze życie się odmieni. Tego nauczyła...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

„Najlepsza rzecz, jaką możecie w tej chwili zrobić, to wyłączyć komputer i rozejrzeć się dookoła, ile wspaniałych rzeczy i ludzi Was otacza. Wyjdźcie na spacer, a Wasze życie się odmieni. Tego nauczył...

CO
@Cornelie21

Pozostałe recenzje @Floss

Wywiady Bez Kitu
Spojrzenie na artystów z nowej perspektywy

Muzyka już od najmłodszych lat towarzyszy mi przy najzwyklejszych, codziennych czynnościach. Po prostu nie wyobrażam sobie obudzenia się bez chwilowego posłuchania jakiej...

Recenzja książki Wywiady Bez Kitu
Zauroczenia
Can you feel the love tonight?

Kiedy czytałam „Złamane serca” autorstwa Pameli Wells od razu wiedziałam, że moja przygoda z jej dziełami dopiero się zaczyna i na pewno nie poprzestanę tylko na pierwsze...

Recenzja książki Zauroczenia

Nowe recenzje

Mieszko. Wyjście z cienia
"Mieszko. Wyjście z cienia"
@tatiaszaale...:

Nie można stać w miejscu, trzeba przeć do przodu i do przodu. Bo kto nie idzie dalej, a stoi czy na zadku siedzi zadowo...

Recenzja książki Mieszko. Wyjście z cienia
Nechemia
W drodze przez XVII Rzeczpospolitą.
@sweet_emily...:

--*_*_*_*_* Jest rok 1666, w Konstantynopolu objawił się Mesjasz. Na jego spotkanie wyruszają tłumy Żydów. Wśród nich N...

Recenzja książki Nechemia
Kelner w Paryżu
Za kulisami paryskich restauracji
@maitiri_boo...:

„Kelner w Paryżu” to nie tylko opowieść o pracy za kulisami paryskich restauracji, ale także głębokie spojrzenie na lud...

Recenzja książki Kelner w Paryżu
© 2007 - 2024 nakanapie.pl