Łowcy mitów recenzja

Oliver Bascombe, młody prawnik, który nazajutrz na się ożenić, spędza noc w domu rodzinnym wraz z despotycznym ojcem i siostrą. Mający coraz większe wątpliwości co do swego życia i przyszłości mężczyzna, siedzi długo w noc nie potrafiąc zasnąć. Znienacka całe jego życie zmienia się diametralnie – w domu pojawia się bajkowy Dziadek Mróz, proszący o pomoc. Wraz ze ściganym przez Łowcę stworem Olivier przenosi się do równoległej krainy stając się, jak i inne mityczne postacie, obiektem łowów.

W realnym świecie przetacza się fala zbrodni, ktoś morduje ludzi i wyłupuje im oczy czyniąc z nich trofea. W ten okrutny sposób ginie ojciec Oliviera, a jego siostra, przebywająca wtedy w domu, znika bez śladu. Policja, oraz narzeczona prawnika, prowadzą śledztwo.
strawna. Wrzucenie do jednego gara wszelkiej maści postaci z mitologii różnych narodów, oraz postaci z legend, których zaginięcia historia nie potrafi wytłumaczyć, okazało się pomysłem absolutnie nie trafionym i wprowadzającym niczym nie uzasadniony chaos. Sami bohaterowie są mało wiarygodni, a ich wędrówka przypomina bardziej opowieść dla dzieci w stylu „Czarnoksiężnika z Oz” niż historię dla dorosłego czytelnika. Świat do którego trafia Olivier jest bardzo oszczędnie opisany, a zasady w nim działające przedstawione niejasno i mało wyczerpująco.
Historia śledztwa w sprawie mordów, oraz zaginięcia rodzeństwa Bascombów, także nie powala. Działania policji są sztampowe, podejrzanym staje się, rzecz jasna Olivier, a nikt nie ma sensownego pomysłu w jakim celu morderca okalecza zwłoki.
Pomimo talentu autora do tworzenia klimatycznych opisów, jest w ich w powieści jak na lekarstwo, co zdecydowanie rozczarowuje.
Chaotyczna i rwąca się akcja, nieciekawi bohaterowie, dziwny i mało spójny świat za Zasłoną oraz brak zdecydowania co do grupy docelowej sprawiają, że Łowcy mitów okazują się lekturą ciężką i niestrawną.
Nie polecam.