Mistyfikator recenzja

MAJSTERSZTYK!!!

Autor: @beata87 ·1 minuta
2021-04-30
Skomentuj
19 Polubień
Genialna opowieść obyczajowo-psychologiczna w przepięknej, magicznej wręcz okładce. Skromna w wyrazie, piękna w prostocie, a jednocześnie niezwykle barwna i klimatyczna. Czytałam bardzo powoli, bo każde zdanie – łagodne, pełne koloru – snute, jak podczas wieczornej gawędy, sprawiało mi dogłębną przyjemność, którą chciałam przedłużyć bez końca. Specjalnie czytałam wieczorami, gdy dom cichł i zaczynał drzemać… wtedy nic nie odrywało mnie od Mistyfikatora, mogłam sycić się nim bez przeszkód.

Historia Wiktora, niezwykłego chłopca o niezwykłym życiu. Porcelanowy chłopiec, jako albinos, miał trudne dzieciństwo w biednej dzielnicy wojennego i powojennego Lwowa. Odrzucany przez wielu jako dziwoląg, potrafił jednak radzić sobie z pomocą przyjaciół. Walki z Ukraińcami o Lwów obserwujemy z ukrycia, w którym zaszył się Wiktor z okaleczoną Lolą.

Fogel wcześniej został adeptem charakteryzacji, którą zgłębiał pobierając nauki u Fiodora Nikitina, ucznia słynnego Olega Smokowa, genialnego charakteryzatora. Potem już sam tworzy receptury i… cudowny specyfik przywracający młodość i cofający blizny i zmiany skórne. Swe umiejętności doprowadza na najwyższy poziom. Namówiony przez przyjaciółkę, wyrusza z Lolą do dekadenckiego Berlina.

Lata dwudzieste, po Wielkiej Wojnie, w Berlinie… życie czerpane garściami, dekadencja, perwersja, rozpasanie moralne… pełne szaleństwo. Tam odmienność jest zaletą, atutem. A cudowne umiejętności Wiktora, Albino von Alexanderplatz, sprowadzają w jego progi najlepszą klientelę, od bogaczy, poprzez rosyjską arystokrację po barwne postaci mniej lub bardziej kulturalnego nocnego życia Berlina.

W powieści poruszone zostały ponadczasowe tematy: samotności, odmienności, przemocy domowej, przemocy psychicznej, nawet zmiany płci. Autorka wykreowała zastęp najróżniejszych postaci, odmiennych, ale doskonale się uzupełniających. W tej uzupełniającej się różnorodności tkwi siła ludzi.

To przepiękna opowieść, napisana doskonałą polszczyzną, nie czyta się jej, a chłonie. Moim zdaniem równie doskonała, jak poprzednia książka Autorki. Bardzo dziękuję p. Joannie Parasiewicz za egzemplarz powieści. Jest to doskonała pozycja historyczno-obyczajowa.





Moja ocena:

Data przeczytania: 2021-04-30
× 19 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Mistyfikator
Mistyfikator
Joanna Parasiewicz
8.6/10

1917 rok, Lwów. Wojna zbliża się ku końcowi, ale miasto wrze w ogniu narodowych ambicji. Mieszka tu Wiktor Fogiel, syn lokalnego wariata, albinos i odmieniec. Wiktor mimo młodego wieku już wie, że ni...

Komentarze
Mistyfikator
Mistyfikator
Joanna Parasiewicz
8.6/10
1917 rok, Lwów. Wojna zbliża się ku końcowi, ale miasto wrze w ogniu narodowych ambicji. Mieszka tu Wiktor Fogiel, syn lokalnego wariata, albinos i odmieniec. Wiktor mimo młodego wieku już wie, że ni...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Mistyfikator. Żeby nie było powiem od razu inaczej- oszust, blefiarz. Wiktor Fogel. Sam jest odmieńcem. Albinosem. Innym. Takim, którego normalnie świat nie kupuje i od urodzenia ma pod górkę. Rodzin...

@kimatom @kimatom

„Ludzie szukają dróg na skróty i często widzą to, co chcą zobaczyć. Albo to, co umiejętnie im pokażesz.” Przenosimy się do Lwowa jest rok 1917, wojenna zawierucha pomału dobiega końca. Poznajemy...

@tatiaszaaleksiej @tatiaszaaleksiej

Pozostałe recenzje @beata87

Ropuszki
Dlaczego kocham Leosia i Szelmę

Ropuszki to doskonały zbiór opowiadań o Dorze i Witkacym, ale i o Leonie, Romanie, Katii, Szelmie i Bognie, Bjornie i Alinie. O pierzastych i piekielnych. Witkacy był i ...

Recenzja książki Ropuszki
Niepokorna niezłomna. Krystyna Skarbek
Bez bogoojczyźnianego zadęcia i patosu

Lektura książki skłoniła mnie do poszukiwania informacji na temat Marii Krystyny Skarbek, o której pochłonęłam ostatnio powieść biograficzną. Niezwykła kobieta, tajna ag...

Recenzja książki Niepokorna niezłomna. Krystyna Skarbek

Nowe recenzje

Zamglone
Nadzieja umiera ostatnia
@Aleksandra_99:

Ale jeśli istnieje spisek, to może zasłona jeszcze kiedyś nieco opadnie, z jakiejś innej strony. Dawno nie miałam tak,...

Recenzja książki Zamglone
Projekt 1002
Mroczne eksperymenty
@stos_ksiazek:

„Projekt 1002” to druga część z cyklu „Cienie w mroku” Wojciecha Kulawskiego. Pierwsza część „Rzeźbiarz kości” wciągnęł...

Recenzja książki Projekt 1002
Paragraf na miłość
Miłość w towarzystwie paragrafów – lekka opowie...
@KsiazkowyLobuz:

„Paragraf na miłość” to lekka, przyjemna powieść obyczajowa z nutką prawniczego klimatu, która z powodzeniem może trafi...

Recenzja książki Paragraf na miłość
© 2007 - 2025 nakanapie.pl