Cieszę się, że moja mama umarła recenzja

Małe dziewczynki są od tego, żeby pracować na całą rodzinę

WYBÓR REDAKCJI
Autor: @Chassefierre ·2 minuty
2023-04-17
3 komentarze
34 Polubienia
Wspomnienia Jenette McCurdy są najlepszym dowodem na to, że nie wszystkie kobiety powinny mieć dzieci. Że nie wszystkie nadają się na matki. Że nie ma czegoś takiego, jak uniwersalnie dobra matka, która zawsze chce najlepiej dla swojego dziecka. Że to taki sam konstrukt kulturowy jak Barbie - może i chcielibyśmy, żeby tak było, to znaczy, żeby wszystkie matki były dobre, kochane i pełne poświęcenia, ale rzeczywistość... skrzeczy.

Skrzeczy tym bardziej, że zła matka jest czymś, o czym się nie mówi. Bo nie wypada. Bo to jednak matka.

Tymczasem to, przez co przeszła Jenette McCurdy w swoim krótkim życiu jest prawdziwie przerażające. Nie tylko dorastała w domu niepodzielnie rządzonym przez niestabilną emocjonalnie toksyczną matkę, ale też była od niej w pełni zależna, jak to często dzieje się w takich rodzinach. Jenette nie wiedziała, czego sama chce ale doskonale wiedziała, czego chce jej mama.
Nie miała swojego ulubionego koloru albo właściwie miała, ale nigdy o nim nie mówiła bo mamie byłoby przykro. I to nie tak przykro, jak zwykłemu człowiekowi - przykro przeraźliwie, na granicy histerii. Bo jak można nie lubić różowego?
Była aktorką i ciężko pracowała, bo przecież to jest właśnie to, co powinny robić wszystkie małe dziewczynki, prawda? Utrzymywać całą rodzinę.
Bała się dorosnąć, bo jej mama chciała mieć cały czas swoją małą córeczkę, laleczkę do pokazywania i przebierania. Teksty w stylu: ,,nigdy nie dorastaj/bądź zawsze mała'' nie są takimi nieszkodliwymi powiedzonkami rzuconymi w eter. Dzieci w pełni zorientowane na rodziców i ich nastroje chłoną je jak gąbka i przyjmują do siebie bez zastrzeżeń.
Bo w końcu powiedzieli to rodzice, a oni nie chcieliby źle dla dziecka, prawda?

W wieku jedenastu lat Jenette dowiedziała się od matki o deficycie kalorycznym i w krótkim czasie zachorowała na anoreksję. Dziesięć lat później anoreksja zmieniła się w bulimię. Traciła przez nią zęby, krwawiła z przełyku.
I była alkoholiczką.


Śmiało można byłoby powiedzieć, że gdyby Jenette McCurdy miała zwykłą, stabilną emocjonalnie matkę to wszystko by się nie wydarzyło - nie byłaby zmuszana do życia nie swoim życiem, do spełniania wyśrubowanych i chorych standardów narzuconych jej przez osobę, która powinna ją kochać i wspierać, zamiast mówić o tym, że Jenette ,,spasła się jak świnia'' dlatego, że zamiast czterdziestu ważyła kilogramów czterdzieści pięć. Albo, że jest ,,puszczalską ździrą'', bo ośmieliła się mieć chłopaka.
Jako dorosła kobieta.
Ale takiego, którego matka nie zaaprobowała.

Te wspomnienia są straszne i bolesne, tym bardziej bolesne, że część z nas w postaci Debry może dostrzec nasze własne matki i ich destrukcyjne, toksyczne zachowania. Zachowania, owszem, wypływające z jakiejś przeszłości, ale nieakceptowalne i wręcz niemożliwe do usprawiedliwienia, jeśli tylko pomyślimy o tym, że były kierowane wobec dzieci. Wobec małych, bezbronnych dziewczynek, które powinny odkrywać świat i same siebie.
Które powinny się cieszyć i próbować.
Które powinny wyrastać na dorosłe, silne i kochające siebie kobiety.
A tymczasem zostały sprowadzone do roli małego-dorosłego odbiorniczka matczynych emocji, zachcianek i niepełnionych marzeń.


Jest jednak w tej książce nadzieja - Jenette znalazła w sobie siłę i odbiła się od dna. I my też siłę w sobie znajdziemy. Droga do ,,zerwania'' z toksyczną matką (albo w ogóle z rodzicem) nie będzie łatwa i usłana różami. Ale będzie warta każdego wysiłku.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2023-04-15
× 34 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Cieszę się, że moja mama umarła
Cieszę się, że moja mama umarła
Jennette McCurdy
8.1/10

Światowa sensacja i popkulturowy fenomen - debiut Jennette McCurdy ("ICarly", "Sam i Cat"). To książka, o której mówią całe Stany Zjednoczone. Poruszające wspomnienia jednej z najsłynniejszych dzieci...

Komentarze
@jatymyoni
@jatymyoni · ponad rok temu
Świetna recenzja i interesująca książka. Ile kobiet doświadcza toksycznych relacji ze swoją matką? Myślę, że nie aż w tak drastycznej formie, dość dużo.
× 5
@Vernau
@Vernau · ponad rok temu
Świetna recenzja 👍😊
× 4
@miguelrafael
@miguelrafael · ponad rok temu
Bardzo dobra recenzja! Myślę, że książka porusza temat wciąż tabuizowany.
× 2
Cieszę się, że moja mama umarła
Cieszę się, że moja mama umarła
Jennette McCurdy
8.1/10
Światowa sensacja i popkulturowy fenomen - debiut Jennette McCurdy ("ICarly", "Sam i Cat"). To książka, o której mówią całe Stany Zjednoczone. Poruszające wspomnienia jednej z najsłynniejszych dzieci...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

"Cieszę się, że moja mama umarła" autorstwa Jennette McCurdy to wstrząsająca autobiografia, która odsłania kulisy dorastania w show-biznesie, jednocześnie będąc historią o przezwyciężaniu traumy. Aut...

@beatazet @beatazet

Istnieją opowieści, które przerażają o wiele mocniej niż najstraszniejszy horror. Wrzynają się w pamięć i pozostają tam na bardzo długo. Tkwią gdzieś na granicy świadomości i powracają, mimo że stycz...

@electric_cat @electric_cat

Pozostałe recenzje @Chassefierre

Czuwając nad nią
Skala Mercallego

Na początek chciałam przeprosić za tygodniowe opóźnienie w wystawieniu recenzji – życie pozainternetowe i pozaksiążkowe okazało się dla mnie ostatnimi czasy nieco zbyt c...

Recenzja książki Czuwając nad nią
Księga zaklęć
Za dużo i za mało jednocześnie

Mam niesamowicie mieszane uczucia wobec tej książki. Z jednej strony widać, że autorka bardzo się starała – z drugiej strony: starała się aż za bardzo. We fragmentach do...

Recenzja książki Księga zaklęć

Nowe recenzje

Święte zło
Święte zło
@Malwi:

„Święte zło” Tomasza Wandzela to wciągająca opowieść o prywatnej detektyw Róży Wielopolskiej – kobiecie sprytnej, intel...

Recenzja książki Święte zło
Czekałam na ciebie
Czekałam na ciebie
@kd.mybooknow:

Hejka, Iskierki Książkowe! 🔥 Czy zdarzyło Wam się czekać na miłość, która wydawała się nierealna? Magdalena Krauze zafu...

Recenzja książki Czekałam na ciebie
25 grudnia
Ból i strach przed świętami
@kawka.zmlekiem:

Współpraca Recenzencka @wydawnictwojaguar @smiths.k.k Witajcie Moliki .... Za co lubicie święta? Ja uwielb...

Recenzja książki 25 grudnia
© 2007 - 2024 nakanapie.pl