Czwarte Skrzydło recenzja

Smok bez swojego jeźdźca cierpi. Jeździec bez swojego smoka ginie.

Violet Sorrengail od małego była przygotowywana przez swojego ojca na skrybę, lecz po jego śmierci jej bezkompromisowa matka zdecydowała, że dziewczyna ma trafić do Kwadrantu Jeźdźców — elity Navarry, czyli jeźdźców smoków.
Kiedy jednak nie byłaś szkolona do tego od dziecka, masz kruche ciało, a śmierć czyha za rogiem... to możliwe, że nawet jeśli przeżyjesz do momentu zobaczenia smoków, to cię spopielą. Bo smoki nie wiążą się ze słabeuszami. One ich eliminują. Dlatego Violet będzie musiała polegać na swojej inteligencji, aby przetrwać, bo wystarczy jeden fałszywy ruch, aby zginąć. Bo uczelnię w Basgaicie można skończyć tylko na dwa sposoby — jako jeździec albo trup.



Chcę zaznaczyć na wstępie, że ta książka nie jest idealna... ale przypomniała mi piękne czasy, gdy historia tak mnie wciągała, że czytałam książki po nocy z latarką pod kołdrą. I choć jest aż oklepanie schematyczna... to aż ciarki przechodzą mnie na myślę o ,,Czwartym Skrzydle".

Właśnie, bo to trzeba powiedzieć. Książka podąża za schematami z młodzieżówek. Widzę tutaj klisze m.in. z ,,Czerwonej Królowej", ,,Niezgodnej" czy ,,Akademii Wampirów", nie jest to nic złego, ale czasami ciężko było się czymś zaskoczyć (zwłaszcza, jak czytało się już tyle podobnych historii). Dodatkowo warsztat pisarski też jest średnio rozwinięty — tam gdzie spodziewałabym się opisów lub rozwinięcia sytuacji czy dopowiedzenia to autorka nagle urywała, a tam gdzie nie było to potrzebne to były drobne przeciągnięcia. Ogólnie rzecz biorąc zabrakło takiego wyczucia. O stylu się nie wypowiem, ponieważ książkę czytałam tylko w języku polskim, a jak sami wiecie tłumaczenie sporo zmienia, jednak dosyć przyjemnie się czytało...

Zwłaszcza, że fabułą porywa i nie puszcza do ostatnich stron. Samo wprowadzenie — było po prostu genialne. Świat poznajemy poprzez gadanie Violet do samej siebie, która przez to próbuje się uspokoić przy pierwszym zadaniu. Mimo, że było to nam "rzucone prosto w twarz" to naprawdę podobała mi się ta forma. Tak samo jak to, że mimo że Violet jest dosyć krucha to język ma cięty, charakter srebrny, a wolę złotą. Bo woli przetrwania i zawzięcia nie można jej odmówić. Naprawdę polubiłam się z tą postacią, a jej inteligencja i spryt - świetne. Oczywiście ma ona wady - jak np. nadmierne ufanie jednej osobie... ale pomińmy to ze względu na możliwy spojler.
Co do innych postaci to autorka też popisała się ich kreacją. Na wyróżnienie zasługuje min. Xanden, Liam, Ridoc i Rihannon. Chciałabym wyjaśnić to wam dlaczego akurat oni... ale niestety, jak wam zdradzę to stracicie frajdę z odkrywania tego jacy oni są, a do tego nie mogę dopuścić.

Wracając do fabuły - jak wspominałam wyżej, można było pewne rzeczy przewidzieć - jest naprawdę wciągająca, a zadania jakie Violet musi wykonać i w jaki sposób to robi jest naprawdę ciekawy (moja ulubiona scena to ta z mapą), ale jedną z najlepszych rzeczy w tej książce są wątki ze smokami i rozwojem relacji pomiędzy nimi i jeźdźcami. Plus końcówka książki, gdzie towarzyszył mi szok, płacz i ścisk serca... to wszystko składa się na to, że rozumiem fenomen tej książki i mogę wam ją szczerze polecić.

,,Czwarte skrzydło" dostaje ode mnie 9/10.