Recenzja książki Mamy siebie, mamy wszystko

„Żyjemy w czasach, kiedy wszyscy wszystko o sobie wiedzą i mają wyrobioną opinie na każdy temat, mimo, że często nie mają ani kompetencji, ani wiedzy.”

Paulina ma trzydzieści pięć lat, jej życie nigdy nie było usłane różami. Jest samotną matką, żyje w biegu, bardzo stara się zapewnić swojemu siedmioletniemu synkowi jak najlepsze warunki. Bardzo go kocha, jest dla niej całym światem, pracuje jako kasjerka w markecie i dorabia sobie wykonywaniem piercingu. Na nic innego w jej życiu nie ma miejsca i czasu.

Dominik jest samotnym ojcem nastoletniej Gabrysi, pracuje jako mechanik samochodowy. Ma bardzo dobre relacje z córką. Do tej pory był cały dla niej, to ona była najważniejsza, nie chciał, nie czuł potrzeby bycia z kimś. Gabrysia zaczyna wkraczać w dorosły świat, ma swoich znajomy, zainteresowania i mniej czasu dla ojca. Okazuje się, że Dominik ma coraz więcej wolnego czasu, zaczyna doskwierać mu samotność.

Drogi tych dwojga w pewnym momencie się przecinają. Ona odgrodziła się grubym murem, a on stopniowo próbuje go skruszyć. Czy mu się uda? Niespodziewanie jej przeszłość daje o sobie znać…

Szczerze przyznam, że kolejny raz zostałam bardzo pozytywnie zaskoczona. Z wnikliwością i empatią Pan Tomasz ukazuje wewnętrzne rozterki, zmagania, porywy serca jakie są udziałem naszych bohaterów. A ci rewelacyjnie ukazani, to złożone, nieidealne, pokomplikowane osobowości. Obydwoje skradli moje serce. Paulina jest bardzo skrytą osobą, nie ma znajomych, rodziny, nikogo do siebie nie dopuszcza, jest niezależna, pozornie bardzo pewna siebie. twarda, bywa impulsywna, bardzo się stara. Dominik to jej zupełne przeciwieństwo, uparty, spokojny, wytrwały, z sercem na dłoni. Bardzo lubi rozmawiać, udowadniać słuszność swoich poglądów, to bardzo inteligentny, do bólu szczery, przyjazny mężczyzna. Czy mają szansę na bycie razem, na miłość? Z całego serca im kibicowałam, w pełni zasłużyli sobie na szczęście. I Emil, były partner Pauliny, ukazany jego tok rozumowania, robi ogromne, nieprzyjemne wrażenie. To zły, wyrachowany, pełen nienawiści, bardzo niebezpieczny człowiek.

Relacja naszej pary rozwija niespiesznie, między nimi jest pełno niedomówień, tajemnic, chwilami bywa niezręcznie. Jednak coś ich do siebie przyciąga, z nieufnością i ostrożnością – zwłaszcza ona - spędzają ze sobą czas, rozmawiają. Obydwoje mają za sobą jakąś przeszłość, dźwigają bagaż trudnych życiowych doświadczeń. Samotne macierzyństwo, zmaganie się z przeciwnościami losu, walka o byt. Dzieciństwo spędzone w domu dziecka, które naznacza. Różne oblicza miłości, zaufanie, wzajemne wsparcie, dążenie do szczęścia. Przemoc w rodzinie, mechanizm działania organów, które mają nas chronić przed agresją innych. Zemsta, która staje się siłą napędową do działania, niesie wiele zła.

Przez powieść się płynie, a emocje buzują! Klimatyczna, nasycona mądrością, bardzo realna, poruszająca opowieść. Daje do myślenia i niesie nadzieję. Czytanie od początku do końca było ogromną przyjemnością. Zakończenie… uch, nie mogło być innego, iskierka nadziei wyraźnie świeci. Serdecznie polecam!

https://tatiaszaaleksiej.pl/mamy-siebie-mamy-wszystko/