Martwy aż do zmroku recenzja

Martwy aż do zmroku

Autor: @rockaga ·3 minuty
2009-10-04
Skomentuj
1 Polubienie
Czytając Martwego aż do zmroku zaczynasz wyobrażać sobie autorkę powieści, Charlaine Harris, jako ukochane dziecko Laurell K. Hamilton i Joego R. Lansdale'a - może z Tanyą Huff i P. N. Elrodem jako rodzicami chrzestnymi. A jednak "humorystyczny wampirzy kryminał z elementem romantycznym" Harris jest nie tylko kolejną mroczną igraszką z naszym ulubionym motywem nieumarłych. Otrzymujemy również opowieść o parze odmieńców próbujących znaleźć sobie miejsce w świecie, i o ich związku, który nie jest łatwy ani dla niej, ani dla niego.

W świecie Harris wampiry stanowią mniejszość społeczną, która niedawno otrzymała prawa obywatelskie. Ich nierozcieńczona krew stała się niezwykle poszukiwanym lekarstwem. Na czarnym rynku fiolka wampirzego płynu życiowego - który podobno "tymczasowo łagodzi symptomy pewnych chorób i zwiększa potencję seksualną, będąc czymś w rodzaju skrzyżowania prednizonu z viagrą" - kosztuje dwieście dolarów. Odkąd prawnie uznano nieumarłych, kelnerka Sookie Stackhouse wyraźnie miała nadzieję, że ktoś taki zjawi się w małym północnoluizjańskim miasteczku Bon Temps. Jest więc po prostu zachwycona, kiedy wysoki, ciemnowłosy, przystojny, blady wampir siada przy jednym z jej stolików. Jednak dziewczyny nie pociąga wcale nieśmiertelność wampira ani nawet jego zmysłowa atrakcyjność. Wydaje się za to urzeczona faktem, że nie potrafi czytać mu w myślach. Sookie bowiem, wyobraźcie sobie, jest telepatką. Dar, który sama nazywa upośledzeniem, utrudnia jej życie, a zwłaszcza spotkania z mężczyznami (mimo iż jest atrakcyjną dwudziestopięcioletnią blondynką). Właściwie wszyscy w mieście nazywają ją stukniętą. Czasami, atakowana przez setki natrętnych, cudzych myśli, sama się uważa wariatkę.

Sookie jest bohaterką zupełnie niepodobną do Buffy, więc ratuje świeżo poznanego wampira - wampira Billa, tak, naprawdę! - przed parą ludzi chcących osuszyć go z cennej krwi. Właśnie wtedy odkrywa, że nie "słyszy" ani jednej myśli Billa. Fakt ten wystarczy, by Sookie poczuła do wampira sympatię. Cóż, niektórym związkom trzeba było na początek nawet mniej.

Okazuje się, że korzenie Billa sięgają Bon Temps, że wrócił tu i zamierza się osiedlić w rodzinnej posiadłości, którą właśnie odziedziczył. W dodatku, walczył w wojnie domowej, a wampirem został w roku 1870. Fakty te zachwycają babcię Sookie, oddaną członkinię lokalnego klubu Potomków Wybitnych Poległych. Bill może dostarczyć klubowi szczegółów, dzięki którym babcia i inni członkowie znajdą się w "genealogicznym siódmym niebie".

Jednak szczęście nie tak prosto osiągnąć. Gdy zamordowano dwie młode kobiety, a na ich udach koroner znajduje ślady kłów, podejrzenie pada na wampiry, czyli także (a może przede wszystkim) na Billa. Mordercą mógłby też być Jason, seksowny brat Sookie, który uwielbia kobiety, choć lubi także lekką perwersję. Bill i Sookie (z niejaką pomocą pewnego wampira imieniem Bubba) muszą się zmienić w detektywów, rozwiązać zbrodnie i znaleźć prawdziwego przestępcę. Tak się to zaczyna...

* * *

"Pierwszorzędny kryminał... Przekonujący i zadziwiający".
"The Washington Post Book World"

"Dobrze napisany i niezwykle interesujący... Wielka rzecz".
"The Boston Glob"

"Atmosfera książek Harris nawiązuje do czarnego kryminału oraz powieści detektywistycznej... Fabułę stanowi świetnie skonstruowana historia, która sięga pod powierzchnię małomiasteczkowego życia".
"Fort Lauderdale Sun-Sentinel"

"Frapująca".
"Minneapolis Star Tribune"

"Opowieści Harris na przemian czarują i mrożą czytelnikowi krew w żyłach. Z tą trudną kombinacją autorka radzi sobie bez problemów, wręcz doskonale".
Carolyn G. Hart

"Styl Harris ma urok i lekkość, które przypominają styl powieści Anne Tyler... Jest oryginalny i zadziwiający. Niezwykłego smaku tej książce dodają nawiązania do powieści gotyckiej".
"The Christian Science Monitor"

"Nadzwyczajna".
"Library Journal"

"Styl Harris jest gawędziarski, zawsze przymilny, "tylko między nami dziewczynami"".
"Kirkus Reviews"

"Charlaine Harris to imię i nazwisko, które trzeba zapamiętać".
"Macon Telegraph and News"

"Doskonałe powieści... Harris inaczej opowiada o morderstwach".
"Mystery News"

Moja ocena:

Data przeczytania: 2009-08-28
× 1 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Martwy aż do zmroku
6 wydań
Martwy aż do zmroku
Charlaine Harris
6.5/10
Cykl: Sookie Stackhouse, tom 1

Dzięki wynalezionej w japońskim laboratorium syntetycznej krwi oraz napojowi z jej ekstraktem o nazwie Tru: Blood, w ciągu zaledwie jednej nocy wampiry z legendarnych potworów przeistoczyły się w przy...

Komentarze
Martwy aż do zmroku
6 wydań
Martwy aż do zmroku
Charlaine Harris
6.5/10
Cykl: Sookie Stackhouse, tom 1
Dzięki wynalezionej w japońskim laboratorium syntetycznej krwi oraz napojowi z jej ekstraktem o nazwie Tru: Blood, w ciągu zaledwie jednej nocy wampiry z legendarnych potworów przeistoczyły się w przy...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Sookie Stackhouse jest dwudziestu kilku letnią kelnerką w barze w małym miasteczku Bon Temps, w Luizjanie. Z natury jest spokojna, zamknięta w sobie, nie chodzi na randki. Ale powodem nie jest jej uro...

@Kasandra98 @Kasandra98

Bardzo trudno jest znaleźć swoją drugą połowę. Każdy z nas ma inną hierarchię wartości, inne wymagania i inne poglądy. Jeszcze trudniej, znaleźć ukochanego, kiedy ma się zdolność czytania ludziom w my...

@miiincik @miiincik

Pozostałe recenzje @rockaga

Krwawe powroty
Krwawe powroty

NIE ŚPIEWAJ STO LAT NIE ŻYCZ SŁONECZNYCH DNI WRAZ Z DRACULĄ ZANURZ KŁY W TORCIE PEŁNYM...ŚWIEŻEJ KRWI" Do stworzenia tej książki zebrało się wielu pisarzy których bardzo...

Recenzja książki Krwawe powroty
Grobowy zmysł
Grobowy zmysł

Prawdopodobieństwo śmierci podczas szalejącej dookoła burzy jest raczej niewielkie. Pomijając oczywiście sytuacje, gdy w otaczającej nas scenerii rodem z horroru pioruny ...

Recenzja książki Grobowy zmysł

Nowe recenzje

Most na Drinie
Kronika pewnego mostu
@Remma:

Wzniesiony przez Mehmedpaszę most stanowi pretekst do opowieści z dziejów Bośni w latach 1516 – 1914. Most stanowi cent...

Recenzja książki Most na Drinie
Wioska małych cudów
Wioska małych cudów
@tomzynskak:

Każdy z nas potrzebuje w swoim życiu cudów. Nie jakiś magicznych i nierealnych, a takich najzwyklejszych, które mogą wy...

Recenzja książki Wioska małych cudów
Dom ciało
Wersy płynące przez wnętrze…
@edyta.rauhut60:

Poezja wiele ma oblicz. Dzisiaj chciałabym Ciebie, Czytelniku zaprosić do poznania jednego z nich. Jak możemy przeczyta...

Recenzja książki Dom ciało