Matki i córki recenzja

Ałbena Grabowska ,,Matki i córki”
Cztery kobiety i cztery inne, wzruszające historie. Prababka, babka, matka i córka, którym przeszłość nie daje spokoju. Brak tym kobietom męskiego pierwiastka. Maria lata temu pojechała z zesłanym mężem na Sybir. Każdego dnia walczyli o przetrwanie, obserwując jednocześnie jak śmierć zabiera ich sąsiadów, przyjaciół. Obojętność męża Marii i jego postawa sprawiają, że w oczach czytelnika pojawiają się łzy. Sabina, która przebywała w obozie koncentracyjnym i widziałam eksperymenty medyczne na kobietach. Wybitna skrzypaczka, której z dnia na dzień pozbawiono pasji i możliwości dalszej gry. Ta historia wzruszyła mnie najbardziej. Magdalena zostawiona przez narzeczonego w dniu ślubu została zmuszona do samotnego wychowywania córki w niełatwych czasach PRL-u. Lilka, najmłodsza z nich, próbuje rozwikłać wszystkie tajemnice rodzinne i odnaleźć w historii chociaż nikły ślad męskiego pierwiastka. Uparcie chce poznać przeszłość i przekazać te piękne historie swoim dzieciom. Lilka jest najmłodszą z rodu, pragnie poznać własne korzenie, jednak jest to bardzo trudne. Praktycznie nie wie nic o życiu swojej prababci, babci i mamy, z którymi mieszka. Informacje, jakie posiada, są znikome, nie rozumie, dlaczego w domu nie ma śladu po żadnym mężczyźnie z rodziny, a kiedy o nich pyta zazwyczaj zostaje "zbywana". Chce poznać prawdę. Czy jej się uda? Czy będzie jej dane założyć pełną, szczęśliwą rodzinę,
Maria (prababcia) kiedyś była kimś ważnym, bogatym. Kawalerowie ustawiali się do niej w kolejce, marząc o choćby jednym tańcu na balu. Była szczęśliwa, wybrała na męża mężczyznę, który ją ubóstwiał, przynosił kwiaty, spełniał zachcianki. Szczęście nie trwało jednak długo. Jej mąż zostaje zesłany na Sybir, a ona podąża wraz z nim. Przecież tak powinna zachować się kochająca żona. Dość szybko zaczyna żałować decyzji, mężczyzna okazuje się zupełnie inny, niż się wydawało, a Syberia okazuje się koszmarem ciężkim do przeżycia.
Sabina kiedyś była wspaniałą, znaną skrzypaczką.
Książka przepiękna, bardzo wzruszająca i smutna, ale zdecydowanie warta przeczytania.