Recenzja książki Czarny Młyn

Kto jest najlepszy na smutki? Jaki autor potrafi mnie tak porwać, żeby zapomnieć o brzydkiej rzeczywistości? Kim jest ten człowiek, którego książki są mądre, pouczające, a jednocześnie tak fascynujące, że trzymają Was w napięciu od pierwszej do ostatniej strony? To Marcin Szczygielski, mój lek na całe zło 😊

„Czarny Młyn” to kolejna opowieść dla dzieciaków, z której dorosły wyniesie wiele dla siebie. To jest ten czar Szczygielskiego. Tworzy książki dla dzieci i młodzieży, a ja, stara baba, kocham je bezwarunkowo, zaczytuję się nimi i cieszę się każdą kolejną.

Co zaserwuje nam autor tym razem? Grupka dzieci z małej, zaniedbanej, niemal zapomnianej mieściny Młyny stanie przed nie lada wyzwaniem, trzeba ratować miasteczko! Tylko oni mogą to zrobić, tylko dzieciaki nie słyszą pieśni starego młyna, która przyciąga i wciąga do jego wnętrza wszystkich dorosłych. Bo młyn, od lat popadający w ruinę po ostatnim pożarze, właśnie się obudził. Jego skrzydła zaczynają się obracać. Nagle z domów znikają wszystkie urządzenia elektryczne, z kranów nie leci woda, a w środku lata zaczyna padać śnieg i chwyta trzaskający mróz. W Młynach nie ma wielu mieszkańców, a ci, którzy się w niej ostali, też zniknęli. Zostają dzieci, a tych też jest mała garstka, dokładnie sześcioro. Iwo, główny bohater, ma jedenaście lat, jego przyjaciele Justa, Karol, Piotrek, Natalka są w zbliżonym wieku, najstarszy Paweł jest już uczniem technikum i myśli, że jest już dorosły. No i jest Mela. Mela jest siostrą Iwa, ma prawie osiem lat, jest dzieckiem nie tylko najmłodszym, ale też specjalnym, wyjątkowym, jak mówi mama Iwa. Melka nie jest taka, jak inne dzieci, jest karłem, ma zdeformowany kręgosłup, nie może chodzić. Jest zdana na pomoc mamy, babci i brata. Ale kiedy Mela się uśmiecha, jest najpiękniejsza na świecie. I to właśnie Mela ocali dorosłych, dzieci, a kto wie, może i cały świat? Kto wie, może w Młynach znowu zaczną żyć zwierzęta, rosnąć rośliny, warzywa i owoce? Czy tej małej, cudownej dziewczynce uda się tego dokonać?

Nie mam żadnych wątpliwości, że wszystkie nagrody zdobyte przez autora, są w pełni zasłużone. Dla mnie Marcin Szczygielski to mistrz książek dla dzieciaków i nie tylko. Jego „dorosłe” książki pochłaniam równie żarłocznie 😊