Recenzja książki Mężczyzna bez uczuć

„Byłem samotną istotą, która nie potrzebowała więzi społecznych”.

Camille Briarlane jest nauczycielką biologii, marzy o wyjeździe do Amazonii, aby móc całkowicie oddać się swojej pasji, badaniu roślin. Jest w związku z Linkiem, jednak nie potrafi mu całkowicie się oddać, nieustannie ma jakieś wątpliwości. Na imprezie służbowej z pracy Linka, poznaje jego szefa. Jeden taniec, jedna rozmowa, a Camille nie potrafi przestać myśleć o tym dziwnym, niedostępnym mężczyźnie. Sebastian Lindstron bardzo różni się od innych mężczyzn, biznesmen, zarządza firmą, którą przejął od ojca, odnosi znaczące sukcesy. To zimny, wyrachowany, zdystansowany do wszystkich facet. Nigdy nie okazuje uczuć, jego twarz przypomina maskę, z której nie da się niczego odczytać. Poznanie Camille dosłownie zwala go z nóg, zrobi wszystko, aby kobieta należała do niego. Potrzeba posiadania Camille staje się silniejsza od wszystkiego, czego doświadczył w życiu. W jego głowie powstaje szaleńczy plan…

Sebastian nie posiada i nie rozumie uczuć, sam siebie określa psychopatą. Dzięki ojcu, do perfekcji opanował trudną sztukę ich okazywania i odczytywania u innych. Sam jest ogromnie zaskoczony i nie pojmuje tego, co odczuwa na samą myśl o Camille. Akcja powieści toczy się dynamicznie, nieustannie zaskakuje i poraża ogromem emocji. Fabuła dopracowana w każdym szczególe, dotyka pokomplikowanych relacji między naszymi bohaterami i stopniowo odsłania niepokojącą osobowość Sebastiana. Narracja toczy się naprzemiennie z perspektywy Camille i Sebastiana, dokładnie widzimy, co im w duszy gra. Do obojga poczułam ogromną sympatię. Camille to inteligentna, ciepła, serdeczna osoba, sama jest zdziwiona nawałem uczuć, które odczuwa do swojego porywacza. Sebastian całkowicie skradł moje serce, to jednak przyszło z czasem, po tym jak autorka odkryła pewne fakty z jego życia. Pikantne, pełne namiętności, gorące sceny seksu idealnie wpasowane w całość.

Sebastian analizuje i przetwarza dane o innych, jego umysł pracuje zupełnie inaczej od naszego. Ludzie są mu zupełnie obojętni, jedynie ojcu bezwzględnie ufa. Potrafi wykorzystać ich dla swoich potrzeb, Camille staje się jego obsesją. Czy zamknięta w złotej klatce podda się jego woli? Historia początkowo przesiąknięta mrokiem i niedopowiedzeniami, stopniowo wszystko nabiera zupełnie innego wydźwięku. Realne zagrożenie, podejmowanie zaskakujących, niekonwencjonalnych rozwiązań i rodzinne tajemnice. Choroba psychiczna, jej wpływ na życie i życie najbliższych, pogodzenie się z nią i akceptacja. Ogromne wsparcie i bezwarunkowa miłość ojca do syna. Pięknie to wyszło!

Nietuzinkowa, oryginalna, niosąca ogromne emocje historia. Przykład tego jak bardzo pozory i nasze wyobrażenie o innych może być mylące i krzywdzące. Niepokojąca opowieść o trudnej, zachłannej miłości. Jedna z lepszych, jakie miałam ostatnio okazje przeczytać. Bardzo polecam.