#wrzenie. Lewaczka, ksiądz i polski kocioł recenzja

Lewaczka, ksiądz i polski kocioł. Rozmowa jakiej jeszcze nie było. Zetknięcie się dwóch żywiołów. 9 rozmów każda inna. Każda porusza niewygodny temat.

W jednym narożniku ostra jak brzytwa Karolina Korwin Piotrowska. W drugim najmniejszy jezuita na świecie Grzegorz Kramer. Pomiędzy nimi kocioł czyli polski kościół.

Będzie hałas. Będzie #wrzenie. Wiedziałam, że nie będzie łatwo. Karolinę Korwin-Piotrowską albo się lubi albo się nie lubi. Tu nie ma miejsca na półśrodki. Należę do osób, które cenią sobie cięty język dziennikarki. Szanuję ją za to ,że nie boi się mówić co myśli. Często na tematy bardzo kontrowersyjne. Nie rozmienia się na drobne, mówi prosto z mostu co myśli na dany temat. Często jej poglądy spotykają się z krytyką.

Domyślałam się, że co może wyniknąć z tego spotkania. Ale po cichu liczyłam na profesjonalne podejście do tematu. Niestety tak się nie stało. W tym przypadku jej pytania odebrałam jako atak w stronę kościoła. Jej sposób wypowiedzi stawiał Kościół jako tych co krzywdzą, oczerniają i spychają na margines. Pytania jakie zadawała rozmówcy były zbyt rozbudowane, bardziej przypominały rozbudowaną opowieść, przytoczenie jakiś faktów, liczby. Irytuje też zadawanie cały czas tego samego pytania. Czy ksiądz nie boi się, że kościoły będą puste? Miałam wrażenie, że już nawet księdza zaczyna to denerwować. Dało się to zauważyć szczególnie w dwóch pierwszych rozmowach. Na szczęście potem było lepiej. Zauważyłam zmianę w nastawieniu do kościoła. Być może stało się tak pod wpływem księdza Grzegorza. Odpowiada ona z dużą kulturą, nie stara się za wszelką cenę usprawiedliwić kościoła. Widzi jego błędy, jest wobec niego krytyczny. Rozwiewa wszelkie wątpliwości jakie ma każdy z nas w stosunku do tej instytucji.

Czy czytając książkę czułam wrzenie. No właśnie nie do końca. Raczej to było delikatne bulgotanie przed ugotowaniem. Być może miałam za duże oczekiwania wobec tej pozycji. Myślałam, że dowiem się czegoś czego nie wiem, czegoś co nie do końca rozumiem. Tak się jednak nie stało.