Biała jak mleko, czerwona jak krew recenzja

Nie powinno się oceniać książki po okładce. Jednak to właśnie olśniewająco śliczna okładka „Białej jak mleko, czerwonej jak krew” skłoniła mnie do sięgnięcia po tę pozycję. Dodatkowy atut to zdjęcie autora na odwrocie. Co tez mogło wpaść do tak uroczej cherubinkowatej główki... Ciekawość zwyciężyła.
Alessandro D'Avenia w swej debiutanckiej powieści porusza temat pierwszej miłości. Uczucia nagłego, niespodziewanego, oszałamiającego. Zmieniającego cały światopogląd człowiek. Taka miłość dopada Leo. Nastolatka, który stoi w rozkroku pomiędzy latami chłopięcymi a dorosłością. W swoim własnym przekonaniu jest jak lew – odważny, bezczelny, dumny. W głębi duszy Leo to marzyciel. Romantyk patrzący na świat przez pryzmat kolorów. Dzięki temu dostrzega więcej niż jego rówieśnicy. Płomienne, ognistoczerwone uczucie utożsamia z kolorem włosów pięknej Beatrice. Leo jak lew walczyć będzie o serce swojej ukochanej.
Drugą bezcenną wartością ukazaną w powieść jest przyjaźń. Niko i Leo związani są ze sobą pierwszą męską przyjaźnią – trochę płytką, opartą na współzawodnictwie, na wygłupach, na puszeniu przed sobą pawich ogonów.
Przeciwieństwem Niko jest Sylwia. Sylwia jest błękitna, wierna, wyrozumiała, nigdy nie potępia, zawsze wspiera. Prawdziwa przyjaciółka. Przy niej Leo może być naprawdę sobą. I to z nią bezwiednie buduje najtrwalszą i może nawet najważniejsza relację w swoim życiu.
Nad grupka naiwnej jeszcze młodzieży czuwa wspaniałomyślny anioł – nauczyciel.
Nie oszukujmy się nie jest to literatura wysokich lotów. Historia jest nieco naiwna i banalna., a zakończenie łatwe do przewidzenia. Czyta się szybko i przyjemnie, ale bez większych refleksji. Chyba jestem już za stara na takie opowieści. Kilka bolesnych rozczarowań i cynizm niestety zbrukały już moje niewinne i dziecinne serduszko. Myślę jednak, że gdybym przeczytała tę powieść w wieku 15 lat byłabym zachwycona, oczarowana i autentycznie wzruszona.
Czytając historie Leo przez trzysta stron mogłam poczuć się znów pełną marzeń, nadziei i ideałów nastolatką. Za te podróż w przeszłość serdecznie autorowi dziękuję.