Madame recenzja

Miłość bezczelnego licealisty

Autor: @almos ·1 minuta
2021-12-12
5 komentarzy
22 Polubienia
Historia miłości nastolatka do nauczycielki francuskiego dziejąca się w gomułkowskiej Polsce. Główny bohater i narrator to wyszczekany, bezczelny licealista manipulujący ludźmi, a ci mu się poddają biernie, zwłaszcza kobiety, które zauroczone wydają mu dokumenty w dziekanacie, lub akta w ambasadzie (już to widzę!). Poza tym to erudyta recytujący Szekspira czy ``Fausta' Goethego, znający Schopenhauera, analizujący wystawę Picassa, mieszający z błotem film Leloucha 'Kobieta i mężczyzna', no takich licealistów wówczas nie było, nawet z tak zwanych bardzo dobrych domów. W sumie intelekt i zachowanie bohatera nie odpowiadają wiekowi; zdaje się, że szanowny autor projektuje siebie, nadając licealiście emocjonalne i intelektualne przymioty dojrzałego człowieka.

A osią fabuły jest młodzieńcza fascynacja bohatera nauczycielką języka francuskiego, tytułową Madame. Wszelkie jego działania prowadzą do zbliżenia się do niej i głębszego poznania. Przy okazji odbywa się jego inicjacja polityczna, ale nie erotyczna...

A w tle mamy siermiężną Polskę gomułkowską z lat sześćdziesiątych, w paru scenkach autor pokazuje talent obserwatora i poczucie humoru: gdy na przykład w liceum jeden z uczniów, niejaki Fąfel, broni dostępu profesorce do toalety pełnej uczniów-palaczy: „Zorientowawszy się, kto wchodzi, w mgnieniu oka wydobył swój monstrualny organ i pewnym krokiem doświadczonego ekshibicjonisty ruszył naprzeciw wrogiej sile, udając, że kieruje się w stronę pisuaru. Spoza kłębów dymu dał się słyszeć krótki stłumiony okrzyk przerażenia, a w ślad za nim donośny, głęboki bas Fąfla: „Och, najmocniej panią profesor przepraszam, ale tu męska ubikacja.” ” Świetna jest też scenka z kontrolerami w autobusie, czy opis podróży naszych naukowców na Zachód, prawdę mówiąc trochę za mało tych soczystych obrazków obyczajowych. Niemniej to niezły obraz Polski z czasów 'małej stabilizacji'.

Audiobook jest znakomicie interpretowany przez Janusza Gajosa, ale ten aktor wszystko świetnie czyta, szkoda tylko, że tak rzadko. Niestety, wersja audio nagrana dla Polskiego Radia kończy się przedwcześnie, brakuje ważnego ostatniego rozdziału, który musiałem doczytać. Szkoda.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2015-05-17
× 22 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Madame
8 wydań
Madame
Antoni Libera
8.5/10

Powieść uhonorowana Główną Nagrodą w pierwszej edycji konkursu Wydawnictwa Znak, wyróżniona Nagrodą im. Andrzeja Kijowskiego (1999) i wybrana spośród 123 utworów zgłoszonych z całego świata do finało...

Komentarze
@oliwa
@oliwa · prawie 3 lata temu
A ja zgrzytałam zębami, czytając tę książkę. Bohater jest tak sobą zachwycony, że ciężko mi było to znieść.
× 7
@almos
@almos · prawie 3 lata temu
Fakt, główny bohater się Liberze średnio udał, mam wrażenie, że pisał o sobie...
× 3
@oliwa
@oliwa · prawie 3 lata temu
Oj tak, na pewno:) Aż zajrzałam do tego, jak Wojciech Gołębiewski opisał go w swojej recenzji, bo pamiętałam, że nieźle go zjechał: "Bohater Libery żyje OBOK.. i PONAD... . Nie uczestniczy w życiu klasy, szkoły, chłopców z podwórka czy w ogóle społeczeństwa. Nie kopie piłki, nie łobuzuje, nie flirtuje z dziewczynami, nie chodzi na prywatki, nie ma żadnych przyjaciół, no i oczywiście nigdy w ustach nie miał wina marki „Wino”. Odnotowuje niby śmieszne anegdotki z życia szkoły, ale w zasadzie się nimi brzydzi. PANICZYK z bogatego, inteligenckiego domu, pobierający prywatne lekcje gry na pianinie i francuskiego. Jeśli zakłada zespół jazzowy /choć akurat modne są gitary/, to on jest postacią centralną.. Jak zaklada zespół teatralny to sam jest reżyserem i głównym wykonawcą. Zmusza innych do przyjęcia repertuaru antycznego, którego średni uczeń nie zna. Po francusku mówi swobodnie, bo tak „wypada”. Jest człowiekiem renesansu wszechstronnym i skazanym na sukces. Nawet w szachach jest mistrzem. Ale przede wszystkim zachowuje się jak panna cierpiąca na globus i wapory" - itd, bo to jeszcze nie koniec;)
× 8
@almos
@almos · prawie 3 lata temu
Znakomicie to pan Wojciech ujął, w punkt!
× 4
@OutLet
@OutLet · prawie 3 lata temu
Pamiętam, jak w czasach studiów koleżanka zachwycała się tą książką, tak bardzo, że myślałam: trzeba przeczytać. Niestety od tamtej pory się nie udało, ale wkrótce będę musiała, bo weszło to do lektur.
× 5
@Jezynka
@Jezynka · prawie 3 lata temu
Dla mnie też, jak dla oliwy, ta lektura była drogą przez mękę. Główny bohater doprowadzał mnie do szewskiej pasji.
× 4
@MLB
@MLB · prawie 3 lata temu
No i znowu wstyd...:( Nie znam, może nie pamiętam...? Czuję się zmotywowana do nadrobienia:)
× 2
@Carmel-by-the-Sea
@Carmel-by-the-Sea · prawie 3 lata temu
Ciekawe. Chyba jednak nie przeczytam (;)), ale tekst wydaje się dobrym materiałem na psychoanalizę autora?
Gajos... niestety teatralnie się wycofał. Słuchałem z nim wywiadu - jest szansa, że napisze coś na kształt autobiografii.
× 1
@almos
@almos · prawie 3 lata temu
Dzięki, super gdyby Gajos wydał autobiografię, miał ciekawe życie.
Madame
8 wydań
Madame
Antoni Libera
8.5/10
Powieść uhonorowana Główną Nagrodą w pierwszej edycji konkursu Wydawnictwa Znak, wyróżniona Nagrodą im. Andrzeja Kijowskiego (1999) i wybrana spośród 123 utworów zgłoszonych z całego świata do finało...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Ależ to była wyborna uczta! Zdecydowanie najlepsza książka, którą przeczytałam w tym roku, na pewno jedna z najlepszych, które przeczytałam w życiu. Powieść opowiada o fascynacji młodego chłopaka st...

ES
@Estera

Jest to z całą pewnością książka, obok której nie można przejść obojętnie. Może książka nie arcydzieło, ale bardzo dobra. Książka, która szanuje czytelnika, docenia jego intelekt. Ale zacznijmy od...

@enlili @enlili

Pozostałe recenzje @almos

Źródła
Zwyczajne piekło

Ostatnio lubię czytać krótkie książki, ta ma 112 stron, ale treści i emocji jest w niej bardzo dużo. To historia rodzinna opowiedziana przez trzy osoby i dziejąca się w ...

Recenzja książki Źródła
Szafarz
Górnośląski czarny kryminał

Głównym bohaterem kryminału Brudnika jest genialny, ale też szalony śledczy – Rafał Lichy. Rzecz cała zaczyna się tak, że Lichy, wyrzucony z policji, pędzi żywot bezdomn...

Recenzja książki Szafarz

Nowe recenzje

Zimowa Księga Ludmiły
Zimowe wspomnienia
@maciejek7:

"Zawsze fascynowało mnie, jak jedna osoba albo jedno na pozór nieistotne wydarzenie potrafi sprawić, że nasze życie skr...

Recenzja książki Zimowa Księga Ludmiły
Jak stracić hrabiego w dziesięć tygodni
Jak stworzyć idealny romans historyczno-bridger...
@wilisowskaa...:

Książka „Jak stracić hrabiego w dziesięć tygodni” jest językowo współczesna, pomimo akcji dziejącej się w 1816 roku. Je...

Recenzja książki Jak stracić hrabiego w dziesięć tygodni
Bliska sobie
Niby nic, a jednak
@phd.joanna:

Po pierwsze, w tej książce autorka jest zdecydowanie dojrzalsza w słowie niż w swojej poprzedniej Zaopiekowanej mamie. ...

Recenzja książki Bliska sobie