Recenzja książki Mleko i miód

"musisz zbudować związek
ze sobą
zanim zbudujesz go z kimś innym."

"Mleko i miód" to zbiór utworów, skierowanych do kobiet. A dlaczego tylko do kobiet? Bo jest m.in. o mężczyznach, nie zawsze ukazanych w pozytywnym świetle. Jest o kobietach, o ich bólu, uczuciach, doświadczeniach.  Jest emocjonalny, bardzo. 
 
Tomik podzielony jest na cztery części: cierpienie, kochanie, zrywanie oraz gojenie. Każda część porusza inną tematykę, dotyka innych uczuć... Mnie bardzo to wszystko poruszyło, każdy twór głęboko chłonęłam, w wielu z nich odnalazłam siebie, odbicie swojego życia, relacji i myśli. I tak jak trzy pierwsze części napawały mnie głównie smutkiem, tak w ostatniej - przyszło ukojenie.  Dodam, że chwilami musiałam odłożyć książkę i pomyśleć...

Można powiedzieć, że jest to poezja przepełniona krzykiem, czasem bólu, czasem złości. Nie wiem, na ile słowa zaklęte w tych wierszach pokrywają się z rzeczywistością... ale wolę nie wiedzieć. Wole myśleć, iż to wszystko zostało napisane dla innych kobiet. Nie z własnych doświadczeń.

Polecam każdej kobiecie, a w szczególności tej doświadczonej przez życie, która szuka lekarstwa na ból swojej duszy.  Może nie wszystkie wiersze są górnolotne, nie w każdym znajdziemy to "coś", ale warto zajrzeć, poświęcić chwilę na przeczytanie. I przemyślenie.

"może nie byłeś moją pierwszą miłością
ale byłeś tą przy której
wszystkie inne miłości
stały się nieistotne."
<3

ps. spodobało mi się, że w książce znajdowały się wiersze w oryginale i przetłumaczone. super!