Mój Rzym recenzja

We Włoszech byłam wiele lat temu. To była moja pierwsza podróż zagraniczna i robiłam wszystko aby zwiedzić, zobaczyć i doświadczyć jak najwięcej. Wenecja, Florencja, Rzym... Od rana do wieczora na nogach z krótką chwilą wytchnienia na obiad bo przecież nie ma co tracić czasu, jeśli wokół jest tyle wspaniałości, które trzeba zobaczyć: zabytkowe kościoły, muzea z dziełami słynnymi na całym świecie, ruiny antycznych budowli, urokliwe fontanny i place pełne turystów dokarmiających gołębie. Do dziś dźwięczą mi w głowie słowa przewodnika, że we Włoszech jest blisko 80% światowych zabytków. Dwa tygodnie to zdecydowanie za mało aby zobaczyć je wszystkie. Nie dziwi więc, że na mojej liście znalazły się te najbardziej znane, polecane w każdym przewodniku. Doskonale zdawałam sobie jedna sprawę iż to zaledwie promil skarbów, jakie skrywa ten kraj. Mam w planach odkryć te mniej oczywiste przy okazji kolejnej podróży do Włoch.

Niezwykle pomocna w tym może okazać się najnowsza książka Magdaleny Wolińskiej-Riedi " Mój Rzym", która trafiła właśnie na księgarskie półki.
To osobisty przewodnik po wiecznym mieście napisany z perspektywy jego mieszkanki. Autorka bowiem od lat mieszka i pracuje we Włoszech: początkowo w Watykanie a teraz w Rzymie. Zna więc to miejsce z perspektywy, która odległa jest od utartych turystycznych szlaków. Oprowadza więc czytelnika po zaułkach i uliczkach, które kryją w sobie prawdziwe skarby: niewielkie kościółki z kilkusetletnią historią, fontanny, które na co dzień giną w cieniu Fontanny di Trevi, czy budowle, których historia jest historią znamienitych rzymskich rodów, dla odpoczynku przysiadając w klimatycznych kawiarniach czy restauracjach by znad talerza pełnego pyszności podziwiać to piękne miasto.

Magdalena Wolińska-Riedi o Rzymie pisze pięknie, z pasją i dużym znawstwem, jednak przypisy, które czasami zajmowały pół strony drobnym drukiem rozpraszały mnie w trakcie czytania i w wielu przypadkach były zbyt szczegółowe. Uśmiech na mej twarzy wywoływały też zdjęcia autorki w wysokich szpilkach na antycznym rzymskim bruku. Spacer w takim obuwiu niechybnie grozi tam kalectwem (w na pewno połamaniem obcasów), choć trzeba przyznać, że obrazki te były bardzo efektowne.

Książka jest zdecydowanie godna uwagi i dla osób które odhaczyły już na liście wszystkie rzymskie "must see" może być inspiracją do dalszych wędrówek po tym cudownym mieście. Polecam!