Morderstwo po francusku recenzja

Kto oglądał film z Meryl Streep pt. „Julie i Julia”, ten wie, kim była Julia Child. Właśnie ona znajduje się na pierwszym planie powieści kryminalnej „Morderstwo po francusku" – początku dylogii „Amerykanka i paryska zbrodnia” (org. „An American In Paris. Mystery”) wielokrotnie nagradzanej autorki bestsellerów „USA Today” i „New York Timesa”, która tworzy m. in. pod pseudonimem Colleen Cambridge.

Główna bohaterka, Tabitha Knight dorastała w Detroit. Jej babcia i matka były Francuzkami i z tego powodu Tabitha świetnie poznała ich język.

Jest rok 1949. Niedawno zakończyła się II wojna światowa. Paryż powoli wraca do miana miasta świateł. Umiera babcia bohaterki, a ta jedzie do stolicy Francji, aby zamieszkać ze swoim dziadkiem i wujkiem Rafe'em. By zapewnić sobie finansową niezależność, udziela korepetycji z języka francuskiego Amerykanom mieszkającym w Paryżu, ma również ucznia, któremu pomaga w angielskim.

Tabitha zaprzyjaźnia się z Julią Child, a ta zaraża ją swoją miłością do gotowania. Pewnego dnia, po powrocie z targu kobiety dowiadują się o zamordowanej dziewczynie znalezionej w piwnicy budynku mieszkalnego Julii. Tabitha rozpoznaje w ofierze Therese, która uczestniczyła w imprezie zorganizowanej przez Dort (siostrę Julii Child) poprzedniego wieczoru, a narzędziem zbrodni odkrytym przez inspektora Merveille'a okazuje się jeden z drogich noży kuchennych Julii. Poza tym w kieszeni denatki znaleziono coś, co rzuca cień na samą pannę Knight.

Tabitha jest zdeterminowana, aby oczyścić z podejrzeń siebie i przyjaciółkę. Z pomocą dziadka i wujka ma nadzieję znaleźć prawdziwego zabójcę, zanim którykolwiek z jej przyjaciół trafi do więzienia lub stanie się coś gorszego. Podejrzani są członkami trupy teatralnej.

Ta niezwykle ekscytująca zagadka rozwiązywana przez detektywkę amatorkę rozgrywa się w interesującym miejscu i czasie. Tabitha jest zaradną, odważną kobietą. Wpada w kilka niebezpiecznych sytuacji z powodu swojej nadmiernej ciekawości. Przyjaźń z Julią Child to świetna okazja do wprowadzenia ciekawego, momentami zabawnego dialogu. Julia próbuje nauczyć Tabithę gotowania i robienia zakupów na lokalnym targu, aby mogła przygotować przepyszne obiady dla dziadka i wujka. Te dwie męskie postacie są bardzo interesujące i chciałabym dowiedzieć się o nich ciut więcej.

Fabuła zawiera sporo mylnych tropów, zwrotów akcji i intryg, które sprawiają, że przygody i odkrycia Tabithy, czyta się z rosnącym zainteresowaniem. Dużą rolę odgrywa tutaj narracja prowadzona przez bohaterkę. Odnosi się wrażenie podczytywania jej pamiętnika. Mamy więc subiektywne spojrzenie na sytuację z dążeniem do obiektywizmu.

Dość dynamiczna akcja jest okraszona kulinarnymi przygodami, odrobiną mroku, tajemnicy i humoru. Kolorytu dodają też relacje z rozmów z okolicznymi mieszkańcami i opisy paryskich ulic. Zakończenie jest zaskakujące.

Wszystko to sprawia, że tę mieszankę historii i fikcji włożoną w ramy kryminału czyta się lekko i przyjemnie.