Morderstwo w Miłowie recenzja

Zacznę od tego, że to będzie tekst dla ludzi o mocnych nerwach, gdyż znowu będę narzekać i wieszać psy na autorach oraz wydawnictwach. Dlatego pamiętajcie, czytacie na własne ryzyko.

W kryminale oczywiście chodzi o zbrodnię, często popełnianą hurtowo, więc to nie na treści Morderstwa w Miłowie będę się koncentrować.
Okładka zachęcająca prawda? Nasuwa na myśl klimaty retro, a do tego notka wydawnictwa na okładce to potwierdza: „Perfidne morderstwo w stylowej oprawie. Mamy rok 1928.”.
W sumie wydawnictwo nie wprowadza czytelnika błąd, nie dodaje tylko że DOSŁOWNIE klimat retro dotyczy oprawy, czyli tylko i wyłącznie okładki książki. O tym, w jakim okresie rozgrywa się akcja, dowiadujemy się z jednej wypowiedzi bohaterki mówiącej o tym, że jest rok 1928. W życiu byśmy bez tej podpowiedzi nie zgadli. Klimatu, nie tylko retro, ale żadnego, w tej książce nie ma. Równie dobrze akcja mogłaby się dziać zarówno współcześnie jak i 80 lat temu. Brak tła historycznego czy kontekstu kulturowego. W ogóle bardzo mało opisów jakichkolwiek. Dla mnie, zwolenniczki kryminałów retro, był to cios w samo serce.
Teraz o potraktowaniu gatunku jakim jest kryminał. Tutaj widać że autorka chciałaby chwycić kilka srok za ogon. Wygląda na to, że z jednej strony chciała stworzyć klasyczny kryminał, gdzie trup się ściele się gęsto, a każdy z domowników jest podejrzany, ale z drugiej chciałaby nadążyć za trendami współczesnymi i zaakcentować silniej złożoną postać policjanta prowadzącego śledztwo. Niestety skończyło się na dobrych chęciach. Zabrakło wszystkiego, oprócz zwłok w sporej ilości.
Ale najlepszy było na końcu. Dosłownie na ostatniej stronie okazało się, że między dwojgiem z bohaterów narodziło się głębokie uczucie. Ja rozumiem, że rodziło się ono w czasie trwania śledztwa, ale niczego takiego nie dało się zauważyć. Chyba zbyt subtelnie autorka potraktowała temat.
Tak podsumowując, w książce zabrakło mi: dobrze wykreowanych bohaterów, klimatu, opisów i tła historycznego oraz logicznych ciągów przyczynowo-skutkowych. Często dzielny detektyw doznawał objawienia a ja nie wiedziałam na jakiej podstawie. No i przydałoby się jednak określić, czy to ma być klasyka, czy kryminał współczesny. O wariacje na temat jednego czy drugiego może się pokusić tylko naprawdę dobry pisarz.