Matka recenzja

„Matka. Gołoborze” Aleksandry Seligi to książka, która przenosi czytelnika w świat średniowiecznej Polski, gdzie nowy świat wciąż próbuje pochłonąć stary, a prastare mity ożywają na nowo. W tej mistycznej opowieści o kobietach, ich sile, miłości i przeznaczeniu autorka porusza wiele ważnych tematów, które powinny zachwycić wszystkich miłośników legend i mitologii słowiańskiej.Akcja powieści rozgrywa się w 1422 roku, w zamku w Mokrsku, gdzie mieszka Brygida – bogata szlachcianka, której życie toczy się w cieniu męża. Kiedy jej mąż wyrusza na wojnę, Brygida musi opuścić zamek i udać się do klasztoru, gdzie odkrywa tajemnice sprzed trzystu lat związane z Łysą Górą. W międzyczasie poznajemy również Barbarę, córkę Brygidy, która posiada dar rozumienia natury i działa zgodnie z jej pradawnymi prawami. Czy uda się im odkryć swoją pradawną siłę i spełnić przepowiednię o odrodzeniu wielkiej czarownicy i kapłanki?Seliga w mistrzowski sposób tworzy atmosferę Średniowiecza, przemieszając historię z mitologią i legendami. Jej opisy zamków, lasów i pogańskich obrzędów przenoszą czytelnika w mroczny świat, pełen magii i tajemnic. Bohaterki powieści, Brygida i Barbara, są wyjątkowo wykreowanymi postaciami, silnymi kobietami, które mimo trudności potrafią odnaleźć swoje własne drogi w tych niespokojnych czasach. Ich relacje, zmagania i przeżycia poruszają, budząc emocje i zachęcając do refleksji nad rolą kobiety w społeczeństwie. Brygida miota się pomiędzy chrześcijańskimi wierzeniami a tym co odkryła w świętokrzyskim klasztorze. Śledząc losy tej bohaterki niemalże do końca nie wiemy, którą drogę obierze i jakie ostatecznie będą jej decyzje. Chociaż tak naprawdę przypatrując się tej postaci widzimy silną aczkolwiek zachowawczą kobietę, która chce być wierna obie i podejmuje swoje decyzje nie tylko w oparciu o swoje doświadczenia, ale również z miłości do córki. Wszak przede wszystkim jest matką. I mimo tego, że Brygida jest upartą i odważną kobietą to właściwie jej córka ma więcej śmiałości do podążenia za nonkonformistyczną drogą. „Matka. Gołoborze” to książka, która angażuje czytelnika od pierwszych stron i nie pozwala mu oderwać się od lektury. Ciekawa, angażująca fabuła, bogactwo opisów oraz mistyczna atmosfera sprawiają, że powieść ta z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom historii, legend i mitologii. Jednak w tej historii najbardziej pociągało mnie to jak mroczna jest i jak wiele inspirujących kobiet w niej spotkałam. Myślę, że Seliga na swój sposób oddaje hołd kobietom oraz ich sile; przekazując przez to ważne przesłanie o odnajdywaniu własnej tożsamości i mocy, niezależnie od panujących norm społecznych.Reasumując, „Matka. Gołoborze” to książka, która porusza nie tylko serce, ale i umysł czytelnika. Niewątpliwie skłania do zastanowienia się nad rolą kobiety w społeczeństwie i zadania sobie pytań o to czy warto bezrefleksyjnie podążać za aktualnie obowiązującymi normami. Polecam ją wszystkim, którzy lubią zagłębiać się w tajemnicze światy przeszłości, ożywione przez wspaniałą wyobraźnię autorki. To lektura, która pozostawi ślad w sercu każdego czytelnika i skłoni do refleksji nad własnym życiem i przeznaczeniem. W dodatku w moim przypadku zarówno ta jak i poprzednia częśćsprawiła, że zupełnie inaczej spojrzałam na Święty Krzyż, na którym byłam w swoim życiu parę razy. Myślę, że niezwykłym doświadczeniem może być podróż w to miejsce, kiedy już skończę czytać całą tę serię. Chciałabym na nowo spojrzeć na to miejsce, co po lekturze książek pani Seligi może być niesamowitym doświadczeniem.