Światełko w tunelu recenzja

„W końcu kobieta nie powinna od razu odkrywać wszystkich kart. To byłoby danie plamy albo plamki".

Po obojętności przyszedł czas na nadzieję. Mówi się, że to dość głupie uczucie, jednak tli się ono w każdym z nas. Czy wiec możemy mówić, iż człowiek, który w nie wierzy, jest głupcem? Oczywiście, że nie. Gdyż samo w sobie to uczucie jest przecież naturalne, przychodzące z łatwością, więc czy organizm je posiadający jest łatwy? Z pewnością. Tylko nie zapominajmy o niewidzialnych graniach, które nawet bez zarysowanych kształtów, jest ostrym drutem dla odważnika, który je przekracza.

Sięgając po następny tom serii, której pierwsza księga wywarła na mnie ogromne emocje, miałam zarysowany obraz kunsztu autorki. Dając się porwać w literowy zapis, jedyne czego nie wiedziałam, stało się tym, co sprawiłoby, iż z ogromną ciekawością przewracałam kartki, chcąc, chłonąc więcej, poddawać się i tonąć, aby dać ponownie autorce da się prowadzić.

Kiedy zaczynamy spoglądać na bohaterów inaczej niż przez pryzmat pierwszej części, zauważamy, iż ta obyczajowość ich losów, wiedzie tutaj prym, jednak lekko okraszeni zostają elementami kryminalnymi. Natomiast to strach, niepewność i przebłyski nadziei pozwalają iść im do przodu, fabule nadają innej wymiarowości, czytelnikowi ciekawości. Te elementy przyciskają nas do powieści, sprawiając, iż momentami mamy ochotę krzyknąć na nich, doprowadzić do pionu czy wskazać drogę. Zaczynamy uczestniczyć w tej przygodzie wraz z nimi, w pełni się wtapiając w dane nam tło historii.

Nieśpiesznie napędzane schematy, nie dają nam się zagubić. Możemy znaleźć odpowiedzi, które pojawiły się po poprzedniej część, dając nam rozbłysk niektórych wydarzeń.

Najcichsza z nut tworzących cały pięcioliniowy układ jest dawka humoru, przemycana w dialogach, często przyprószonych ironią i szczyptą złośliwości. A do tego zero grama brutalności i niegrzeczności.

Autorka skrupulatnie dobiera zestaw słów, sprawiając, iż nawet przez drobną chwilę nie poczujemy się nieswojo czy niesmacznie. Nawet najbardziej delikatny czytelnik odnajdzie się w tej historii i swoim spokojem nie umniejsza ona toczącej się fabule.