Niemiecka jesień. Reportaż z podróży po Niemczech recenzja

Kiedy z kata stajesz się ofiarą? Kiedy z zimną krwią mordujesz niewinne istoty, po czym sam padasz ofiarą własnych działań? Czy może, kiedy po latach wojennej tułaczki powracasz z nadzieją, że uda się odzyskać dawne życie, a twoim oczom ukazują się zgliszcza ból, głód i cierpienie? Czy wtedy możemy mówić, że przysłowiowa karma wraca i każdy odpowiada za swoje czyny i błędy?

"Niemiecka jesień. Reportaż z podróży po Niemczech" to bardzo cienka lektura. Licząca zaledwie sto szesnaście stron. Czy można wobec tego mówić o podróży po Niemczech? Często zdarza się, że potrzeba wielu słów, by nakreślić dramat i cierpienie mieszkańców. W kilku zdaniach i akapitach zamknąć ich uczucia, emocje i wspomnienia. Tutaj tego zabrakło. Autor z bardzo łagodny sposób przekazuje czytelnikom, jak naród niemiecki padł ofiarą własnych przekonań i nazistowskiej ideologii. Poznajemy historię poszczególnych osób, które w powojennych latach zmagały się z głodem, utraconą rodziną i poczuciem, że każdy kolejny dzień będzie wyglądał tak samo.

To mógłby być dobry, a nawet bardzo dobry reportaż. Pokazujący jak łatwo można z bezwzględnego kata stać się ofiarą. Jak bardzo podczas wojny cierpią niewinni ludzi, którzy zaufali pewnemu panu z wąsem. Ich historie, wspomnienia, czy relacje stałyby się nieocenionym świadectwem tamtych czasów. Co więc poszło nie tak? Mam wrażenie, że autor nie przyłożył się do lektury. Postacie są przypadkowe, nie ma wyraźnego podziału na poszczególne miasta. A przecież każda miejscowość, to inna historia. Inaczej po wojnie działo się w Hamburgu, a inaczej w Berlinie, a jeszcze inaczej w mniejszych miejscowościach. Zabrakło tu ludzi, którzy z pewnością mieli wiele do opowiedzenia.

"Niemiecka jesień. Reportaż z podróży po Niemczech" to książka bardzo płaska i powierzchowna. Autor nie drąży tematu, nie stara się niczego przekazać. Przyjmuje wszystko, tak jak jest. Gdzieś tam zaznacza temat, ale bez żadnego pogłębienia. Szkoda, bo potencjał był ogromny, ale wykonanie pozostawia wiele do życzenia.