Córka Agamemnona recenzja

Natłok myśli

Autor: @enga ·2 minuty
2011-03-19
Skomentuj
1 Polubienie
Ismail Kadare napisał powieść będącą rozrachunkiem - z sumieniem, z sobą samym, z miłością, z życiem, z władzą, z systemem. Opowieść przejmującą i niełatwą, pełną bólu i poczucia bezsensu.

Obchody pierwszomajowe. W Polsce część osób jeszcze dzisiaj wspomina je sentymentalnie, jako czas "odbębnienia" obowiązku uczestnictwa, a potem skupienie się na rozrywkach. A w "Córce Agamemnona" obchody te, to dzień, w którym do narratora dociera utrata miłości na rzecz obowiązku, co powoduje lawinę przemyśleń i refleksji dotyczących życia, zachowań ludzkich, systemu komunistycznego. Jego ukochana - Suzana - opuszcza go dla podbudowania wizerunku jej ojca, partyjnego dostojnika, ulokowanego od niedawna blisko Wodza. Stosunki córki z nieodpowiednimi osobami mogą ojcu zaszkodzić i tak oto kończy się jej związek z narratorem. Poświęceniem Suzany. Autor widzi w niej mitologiczną Ifigenię, córkę Agamemnona, którą tenże złożył w ofiarze bogom.

Narrator - pierwszy raz w życiu - zaproszony jest oficjalnie do świętowania obchodów z trybun dla gości. Został wybrany, namazany, dlaczego? Co spowodowało, że siła partii wyrwała go z bezkształtnej masy stojącej wzdłuż ulic i zapewniła mu wygodne miejsce na trybunach? Jakie są jego winy, jakie zasługi?

Króciutka powieść to droga, którą przebywa bohater. Droga z jego mieszkania, gdzie bezskutecznie czeka na Suzanę, poprzez opustoszałe ulice, przez kordony policji, tłum próbujący się dostać na trybuny, aż do celu - miejsca dla wybranych. Droga ta pozwala mu na refleksję, próbę przemyślenia swojej sytuacji, życia, następstw uczynków. Myśli kłębią się w jego głowie, przeplatują, przeskakują z tematu na temat. Stałym tematem jest Suzana i jej ojciec. Narrator powraca myślami do porzucenia go przez ukochaną. Próbuje przeanalizować sytuację, raz jednak widzi decyzję forsowaną przez ojca, raz jest to według niego samodzielna decyzja Suzany, którą to podjeła z własnej woli.

Kolejny wracający temat to cały system partyjno-polityczny i jego wpływ na życie każdego człowieka w kraju. A były to czasy niespokojne! Książka ta powstawała pod koniec lat osiemdziesiątych, gdy Albania zaczęła być samotną ostoją komunizmu, gdy władza jednak zaczynała się czuć mniej stabilnie, a przez to wzrósł terror. Albania zresztą bardzo długo wytrwała pod rządami władz komunistycznych, które nawet - po oficjalnych zmianach - wygrały w pierwszych demokratycznych wyborach, a po kilku latach rządów demokratów wróciły pod płaszczykiem postkomunistów. Mało tego! Albania próbowała usilnie dążyć do autarkii, co dodatkowo pokazuje jak silne były władze komunistyczne i jak żelazną ręką trzymano naród. To wszystko zresztą, co wyczytałam w "Córce Agamemnona" pokrywa się z tym, co opowiedzieli mi znajomi w trakcie mojej wizyty w Albanii, a to wszystko okrasili projekcją filmu "Hasła", który to dosadnie pokazuje rzeczywistość lat trochę wcześniejszych, bo siedemdziesiątych.

To powieść-droga, powieść-refleksja, powieść-rozliczenie. Jest ona bardzo dobrze napisana, wręcz pulsująca emocjami, bogactem myśli. Nie jest to lektura łatwa i przyjemna, o nie! Jednak jest przemująca i prawdziwa. A dodatkowym plusem jest fakt, że dzięki niej możemy chociaż odrobinkę przybliżyć sobie urywek historii najnowszej kraju, o którym większość z nas nie ma właściwie żadnego pojęcia. Cieszę się, że pojawia się coraz więcej zróżnicowania w literaturze tłumaczonej na język polski. Przecież tyle wspaniałych i wartościowych książek powstaje w każdym kraju! Dlatego warto je wyszukiwać i różnicować ofertę wydawniczą, a przez to uczyć nasz naród poprzez literaturę doceniania różnorodności kulturowej :)

Ależ dzisiaj mam dygresyjny wpis! Ale to wszystko przez "Córkę Agamemnona" :)

[Recenzję opublikowałam wcześniej na moim blogu - http://ksiazkowo.wordpress.com]

Moja ocena:

Data przeczytania: 2011-03-16
× 1 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Córka Agamemnona
Córka Agamemnona
Ismail Kadare
8/10

Poruszająca historia miłości, zniszczonej przez machinę totalitaryzmu i zarazem sugestywne oskarżenie systemu komunistycznego. Albania, lata 80. XX wieku. Za chwilę rozpocznie się pierwszomajowy pochó...

Komentarze
Córka Agamemnona
Córka Agamemnona
Ismail Kadare
8/10
Poruszająca historia miłości, zniszczonej przez machinę totalitaryzmu i zarazem sugestywne oskarżenie systemu komunistycznego. Albania, lata 80. XX wieku. Za chwilę rozpocznie się pierwszomajowy pochó...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Polecam każdemu myślącemu. Każdemu, kto nadal nie wie (i oby się nie dowiedział) czym jest reżim. Każdemu, kto będąc urodzonym po stanie wojennym, nadal twierdzi, że opowieści rodziców (do teraz prze...

@MUWIT.pl @MUWIT.pl

Narrator tej krótkiej opowieści dziejącej się w komunistycznej Albanii jest prawnikiem, który pracuje w rządowej telewizji. To człowiek świadomy bezeceństw i zbrodni reżimu i będący trochę na wewnętr...

@almos @almos

Pozostałe recenzje @enga

Każdy kot ma dwa końce
Kocio-ludzka rzeczywistość

Nie może to być recenzja w typowym tego słowa znaczeniem, bo też i książka nie jest typowa. Wszyscy znamy masę mniej lub bardziej ciekawych polskich przysłów i powiedzeń,...

Recenzja książki Każdy kot ma dwa końce
Matki, żony, czarownice
Saga o kobietach

Joanna, czterdziestoletnia żona i matka, szczęśliwa i spełniona kobieta. Pochodzi z rodu nietypowych kobiet, które zawsze mają burzliwe i niewiarygodne życie. A jak to wy...

Recenzja książki Matki, żony, czarownice

Nowe recenzje

Pocałunki w ciemności
Pocałunki w ciemności
@marcinekmirela:

RECENZJA „POCAŁUNKI W CIEMNOŚCI” AUTOR: NELL GRUDZIEŃ WYDAWNICTWO: ALE „Muzyka była ogromną potęgą, a j...

Recenzja książki Pocałunki w ciemności
Zatokowa dewiacja
Nie da się iść przez życie, nie ryzykując
@WioletaSado...:

"Nie da się iść przez życie, nie ryzykując (…)". "Artefakt umysłu" i "Niezabliźniona nić" to tytuły dwóch wcześniejsz...

Recenzja książki Zatokowa dewiacja
Dama w kapeluszu
„Dama w kapeluszu” Anna Stryjewska
@martyna748:

Dzisiaj mam dla Was recenzję książki, po którą postanowiłam sięgnąć z dwóch powodów. Pierwszy z nich jest taki, że uwie...

Recenzja książki Dama w kapeluszu
© 2007 - 2024 nakanapie.pl