Nauczyciel z getta recenzja

Echa II wojny światowej nie milkną pomimo upływu lat. Okres najbardziej traumatycznych doświadczeń oraz pamięć i wieloraka obecność w świadomości społeczeństw, szczególnie europejskich, jest zaskakująco wysoka. Wojna naznaczyła każdy aspekt codziennego życia ludności. Jej konsekwencje w stopniu szczególnym dotknęły dzieci. Sieroctwo stało się zjawiskiem powszechnym. Nawet te dzieci, które wciąż miały rodziny, musiały z dnia na dzień wydorośleć. Wiele krzywd spotkało najsłabszych i bezbronnych. Istoty, które w niczym nie zawiniły.

W 1939 roku prowadzony przez Janusza Korczaka i Stefanię Wilczyńską, Dom Sierot w Warszawie, zostaje przeniesiony do getta. Sytuacja tam była tragiczna. Brakowało żywności, ubrań, leków, a Niemcy rozpoczęli konsekwentną likwidację obszaru. Pozbywali się sukcesywnie mieszkańców. Korczak robił wszystko, aby ochronić dzieci i zachować pozory normalności. W ostateczności naziści wyprowadzili wychowanków i personel sierocińca. Korczak towarzyszył im do samego końca. Stał się symbolem męczeńskiej śmierci bezbronnych ofiar Holocaustu.

Wspaniała i poruszająca opowieść, gdzie Escobar po mistrzowsku łączy fikcję literacką z historią, tą prawdziwą, niekłamaną, która przejmuje do szpiku kości i każe wciąż na nowo stawiać pytanie: jak to w ogóle było możliwe?

Świadectwo odwagi człowieka, który bezgranicznie poświęcił się dzieciom. Historia inspirowana życiem lekarza, pedagoga, pisarza - Janusza Korczaka. Postać bez zwątpienia szczególna. Obrońca dzieci, zdecydował się poświęcić ratowaniu najmłodszych. Wspaniała powieść pod każdym względem. O wytrwałości, nadziei i sile w jednym z najbardziej przerażających okresów w historii świata. Książka powstała na podstawie autentycznego pamiętnika Starego Doktora.

Wola przetrwania wojennego koszmaru wyzwalała w przerażonych ludziach wielkie pokłady zaradności. Dzisiaj aż trudno nam uwierzyć, co potrafili zrobić, by przeżyć kolejny dzień. O ich harcie ducha nie należy zapominać.

Silna i precyzyjna proza zachwyca. Nadzwyczaj subtelna. Poważna i wzruszająca na długo zapada w pamięci.

Kunszt sztuki opowiadania i łączenia faktów z głębokim wyczuciem natury ludzkiej, potwierdza, że w dziełach takich jak to, fikcja wznosi się na poziom sztuki. Poprzez karty powieści poznajemy tragiczne życie polskich Żydów. Ich siłę i determinację, by przetrwać.

Wyjątkowa i niewątpliwie ważna powieść. Otwiera oczy na okrutne grzechy tych, którzy na siłę chcieli narzucić swoje poglądy, przekonania. Przynieśli ze sobą śmierć i zniszczenie. Autor przedstawił tematykę w sposób zajmujący. Ciężko ochłonąć po takiej lekturze. Na długi czas pozostanie w pamięci. Przerażające do bólu, taki właśnie był czas wojny, okrutny i niemiłosierny.
Gorąco polecam.