Ludzka rzecz recenzja

"W tym kraju wszelka zasługa będzie sumiennie karana, a wiarołomstwo sowicie nagradzane. Każda potwarz znajdzie
wdzięczne ucho i straci resztki blasku bezradny honor powalany ekskrementem.
Zatriumfuje przeciętność, nieufność i zawiść, rozpanoszony występek strąci cnotę z przeludnionych cokołów, hołota
w imię postępu zburzy kollegia i świątynie,
chamstwo chamstwu chamskie wystawi pałace, ciemnota naukę odda w niewolę ignorantom, a pospólstwo, jak zazwyczaj, władzę nieudolnym powierzy za kęs spleśniałego chleba." (s.227)

"... słynął z tego, że dziewuchom się nie kłaniał, tylko sięgał tam gdzie wzrok nie sięga jak po swoje, najwyraźniej ku zadowoleniu obojga, bo skarg ani reklamacji z tego tytułu w Piórkowie ani okolicach nie było. Jasiu błądził, gdzie tylko mógł, i grzeszył, ile zdążył." (s.155)

"To jesienią człekowi przybywa lat, rozumu i doświadczenia, a ubywa życia, energii i pasji. Przybywa Nobli, ubywa endorfin.
Tylko pierdolony idiota mógł wymyślić, żeby wiek podawać w wiosnach, bo to się może i sprawdza, ale tylko przez chwilę. (s. 241)
Skulone to jakieś, zmarniałe, bez jaj i fotosyntezy. Życiem rządzi jesień, kiedy wszystko się zwija, opada, żre na zapas i układa do snu, bez większych ambicji, żeby się obudzić. Gdyby to jeszcze prawdziwy sen był, ale nie, to drzemka metaboliczna. Życia w jesieni tyle, co w kompoście, czyli wcale, bo to żadne życie, tylko procesy gnilne." (s.242)