Obrzydliwa anatomia recenzja

“Obrzydliwa anatomia” to książka o tym, co kobiety robić są zmuszone i czego się od nich wymaga, a co niekoniecznie lubią. To opowieść o tym, jak to wszystko się zaczęło i jako doszło do momentu, w którym jesteśmy teraz oraz czemu to służy. Dlaczego kobieta powinna być wydepilowana? W jakim celu tak bardzo się pocimy? Czym jest wielbłądzie kopyto? I o co chodzi z tym PMS? Na te pytania znajdziecie odpowiedź w tej książce.

Powieść Mary Altman to powieść w dużej mierze naukowa. Nie mogłam się nadziwić, jak wspaniale autorka przygotowała się do realizacji tematu, bo nie da się ukryć, że opracowanie tej lektury wymagało wiele czasu, chęci i pomysłu. Altman połączyła ze sobą kwestie dla kobiet interesujące i niebanalne, nie pomijając żadnej z tych „kompromitujących” spraw. Chętnie opowiadała o tym, jak te tematy były postrzegane wiele lat temu i jak patrzy się na nie dziś. A do skonfrontowania nas z tymi kwestiami wykorzystała własne doświadczenia, rozmowy z mężem, porady ekspertów, zaskakujące eksperymenty czy nietypowe wydarzenia- widziane, zasłyszane lub przeżyte.





Pokochałam ten tytuł i piszę o tym z wielką przyjemnością. Nigdy bym nie pomyślała, że ta publikacja aż tak przypadnie mi do gustu i że z tak wielkim zainteresowaniem przeczytam ją od początku do końca. Za każdym razem, kiedy myślałam, że autorka już mnie nie zaskoczy, ta wyciągała ciężką amunicję i udowadniała, że najlepsze jeszcze przede mną. Mam wrażenie, że „Obrzydliwa anatomia” to po części również poradnik, pozwalający nam zrozumieć kwestie, o które boimy się zapytać lub wolimy udawać, że nie istnieją. To opowieść o tematyce szalenie dla kobiet istotnej, ale najczęściej niewygodnej.

Największe wrażenie zrobiło zaś na mnie podejście samej autorki. Mara Altman opowiada w sposób niezwykle otwarty, zabawny i pouczający. Niezależnie od tego, jaki punkt aktualnie nam w książce przybliża. Ja nigdy nie zdobyłabym się na taką szczerość. Nigdy nawet nie przyszłoby mi do głowy, żeby uczestniczyć w tego typu testach, jakie przeprowadziła na potrzeby (dla urozmaicenia) treści publikacji. Tymczasem autorka szczerze opowiada o swoich zmartwieniach, potknięciach, wpadkach, sprawiając, że trudno nie poczuć się poruszonym i zaangażowanym. Byłabym zachwycona mogąc ją poznać i wyznać jej, jak mocno podziałała na mnie tym utworem.

Altman posiada dar opowiadania. Dzięki anegdotkom, refleksjom, wspomnieniom całość ma charakter pół serio. Lekkość pisania, chęć podzielenia się własnymi przeżyciami, próba udowodnienia, że nie ma się czego wstydzić, sprawiają, że czyta się tę książkę szybko, przewracając strony niecierpliwie i gorliwie. Moim zdaniem to powinna być pozycja obowiązkowa dla każdej kobiety. I nie szkodzi, że na co dzień czyta cos innego. Drogie Panie, zróbcie sobie przysługę. Przekonajcie się, że ze swoim wstydem nie jesteście same. Nie jest łatwo być dziewczyną, jednak nie warto też na siłę komplikować.