Recenzja książki Psychiatrzy. Sekrety polskich gabinetów

Psychiatria od lat uznawana była za temat tabu, zaś zaburzenia i choroby psychiczne spychane były na margines zarówno w przypadku diagnozowania, kwalifikacji, jak i jako takiego leczenia. Nieustannie utrzymujący się dysonans społeczny względem osób przejawiających zachowania nieprzystające do norm międzyludzkich wciąż kieruje się stereotypami, a aktualna sytuacja zdrowotna Polaków zdecydowanie tego nie ułatwia.

Ewa Pągowska prowadzi rozmowy z lekarzami, którzy wybrali specjalizację w obrębie psychiatrii. Kształt ostateczny książki i zamysł, jaki kierował autorką nieco przypomina mi styl "Ginekolodzy. Tajemnice gabinetów". Dialogi ze specjalistami mają na celu przybliżyć nieco szkalowaną, niedocenioną i marginalizowaną dziedzinę. Rozmówcy opowiadają o wyzwaniach, jakie stają na drodze ich pracy, nieustannych przemianach zarówno w diagnostyce, jak i w samym procesie leczenia oraz zdrowienia pacjentów. Mniej tutaj niestety jest samych przykładów, które - prawdę mówiąc - stają się największą perełką w tego typu reportażach i przyciągają czytelnika. W głównej mierze autorka z rozmówcami przybliża poszczególne zaburzenia i choroby wspominając także o terapii, sposobach leczenia czy postępie w dziedzinie tytułowej profesji.
Ujęte tematy są podzielone na rozdziały, w których czytelnik ma okazję dowiedzieć się nieco o zaburzeniach lękowych, depresji, schizofrenii, chorobie afektywnej dwubiegunowej, problemach na tle psychicznym wśród dzieci (ciekawy przypadek trzymiesięcznego dziecka) i młodzieży. Nie bez goryczy w głosie specjaliści wypominają stosunek społeczeństwa do ludzi chorych, który w dalszym ciągu przejawiają ostracyzm, lekceważenie czy niedowierzanie.

Książką przede wszystkim skierowana ku rozwiewaniu mitów i wątpliwości w zakresie zaburzeń psychicznych ma służyć większej świadomości społecznej zarówno względem swojej osoby, jak i otoczenia. A biorąc pod uwagę fakt, iż 25% społeczeństwa odczuwa na dzień dzisiejszy objawy wskazujące na schorzenia w tym zakresie, nie jest to temat odosobniony, a dotyczący nas wszystkich.