Recenzja książki Nie zapomnij naszych gwiazd

Madison od miesięcy walczy o samą siebie, mając wsparcie terapeuty, rodziny i Noah. A jednak w głębi serca wciąż czegoś się obawia i na samą myśl o rozpoczęciu studiów, czy utracie kontroli, traci wewnętrzną równowagę. Dziewczyna nie chce obarczać swoimi problemami Noah i okłamuje go, choć wie, że chłopak na to nie zasługuje. Przecież mu ufa, a on ją kocha...
Czyżby?
Czy Maddy jest w stanie uwierzyć, że ktoś może ją kochać bezwarunkowo, na zawsze?
Nikt tak naprawdę nie wie, co dzieje się w sercu i umyśle dziewczyny, dla której największym wyzwaniem jest pokochanie samej siebie.
Jedno niewinne kłamstwo, małe tajemnice i... wszystko zaczyna sypać się, jak domek z kart.

"Nie zapomnij naszych gwiazd" jest drugim tomem cykluTrylogiaMoon. Już pierwsza część zrobiła na mnie wielkie wrażenie. Nie inaczej było i tym razem. Jest to historia, której bohaterami są nastolatkowie, ale z powodzeniem może sięgnąć po nią i starszy odbiorca.

"Bo przecież mówił, że wieczność nosiła nasze imiona. A ja obiecałam nas gwiazdom."

Bohaterowie oraz to, co przeżywają cechuje realizm. Tu nie ma miejsca na nic wydumanego, przekłamanego. Warto zwrócić szczególną uwagę na myśli i uczucia Madison. To po prostu coś pięknego. Medison i Noah ponownie dostarczyli mi nie lada emocji. Wraz z nimi śmiałam się, ale i częściej płakałam. Nawet nie zauważyłam kiedy ich ból, cierpienie i frustracja stały się również częścią mnie. A gorzka prawda tylko dopełniła całość.

"Wtedy pierwszy raz pojąłem, co oznacza być martwym w środku, choć moja dusza umierała już wiele razy."

Historia pokazuje, że niewłaściwe decyzje mogą przekreślić szansę na nasze własne szczęście. Nie można brać tylko pod uwagę drugiej osoby. Trzeba przede wszystkim zadbać o siebie. Z kolei brak szczerej rozmowy, nie dzielenie się swoimi obawami i wyborami z drugą połówką, do tego niewinne kłamstwo czy tajemnice pociągają za sobą pewne konsekwencje. Bez tego nie zbuduje się silnego i trwałego związku.

"Patrzę na ciebie i widzę swoją definicję wszystkiego. Całe swoje szczęście i wiesz co jest w tym najgorsze? Nie mam pojęcia jak to szczęście zatrzymać."

"Nie zapomnij naszych gwiazd" to powieść, która wprawiła moje serce w nierówny rytm. Zarówno je ukoiła, jak i roztrzaskała... Przekonajcie się, że gwiazdy nie świecą wiecznie. Niestety szybko się wypalają, a raz złożone obietnice ulatniają...

"Wtedy nie przypuszczałam, że te gwiazdy faktycznie będą chciały pewnego dnia zgasnąć. A ja nie będę mogła znaleźć powodu, dla którego miałabym je przed tym ochronić."