Folwark zwierzęcy recenzja

Nie sądziłem, że kiedykolwiek dobrowolnie wrócę do lektury z czasów szkolnych. Z perspektywy czasu zmieniło się wszystko. Podejście do książki jako wybór a nie przymus oraz postrzeganie objętości tekstu jako historię na dwa dłuższe wieczory a nie dwutygodniowy termin jaki zwykle dostawało się w szkole.

Historia? Bardzo czytelna. To opowieść o folwarku, gospodarstwie, które zostaje przejęte przez mieszkające tam zwierzęta. Świnie, konie, krowy, ptactwo przejmują dowodzenie wypędzając dotychczasowego gospodarza i wprowadzają swoje rządy. Pracują, dbają o plony a nawet budują młyn. Wszystko wygląda idealnie, pomijając fakt, że to nadal zwierzęta.

Jeśli zajrzymy do Wikipedii, znajdziemy w niej szereg analiz powyższego tytułu. Porównań bohaterów do realnych postaci, mało tego, ukazujących ten tytuł jako antyrosyjski front. Jeśli w szkole był ten fakt wspomniany, dawno o nim zapomniałem. Jeśli nie, może interpretacja miała iść w innym kierunku. W każdym razie, czytając "Folwark zwierzęcy" odebrałem tę historię w prosty sposób. Zwierzęta niezadowolone ze swojego losu, przejmują dowodzenie. Wycinają człowieka z łańcucha hierarchii i same zaczynają dbać o swoje potrzeby. Nie są już podległe, a równe, choć i ten stan z biegiem czasu zaczyna mocno ewoluować.

"Folwark zwierzęcy" jak oceniłem, to dobra pozycja. Nie trzeba wielce się przestawiać czytając o gadającej świni czy krowie. Buntującej się kurze czy o szczerzącym pysku psie. Wszystko to pasuje i nie wzbudza większych niepokojów. Zaserwowana historia jest bardzo wyraźna i ciągle pomijając znaczenie polityczne, świetnie ukazuje relacje międzyspołeczne, a w tym przypadku i międzygatunkowe.

Książka wzbudza wiele refleksji. O człowieku, bo nie raz pewnie słyszeliśmy określenie "O! Ten to jest bydle" albo "Co za krowa/świnia". Osioł też często używane jest jako etykieta względem kogoś upartego bądź głupiego. Gdyby tego było mało, to autor daje swoim bohaterom głos, dzięki któremu mogą jasno wygłaszać swoje poglądy. W takim zestawieniu i mając w pamięci polityczny aspekt, folwark robi się wielkim garem, w którym wystarczy zamieszać i w każdej porcji znajdzie się kilka smaków. W ostateczności ciężko jest się połapać, gdzie kończy się zwierzęca natura, a gdzie zaczyna człowieczeństwo. A może odwrotnie? Ostatnie zdanie wali na kolana.

Największym minusem, to nowe wydanie jako składowa serii Wehikuł czasu od wydawnictwa Rebis, do którego pasuje jak (i tu muszę użyć folwarcznego określenia)"świni siodło". To głównie dlatego nabyłem ten tytuł, bo przecież idealnie komponuje się szatą graficzną z pozostałymi tytułami. Treścią, już niekoniecznie.