Autor: @cafeetlivre ·2 minuty

2024-02-24

1 komentarz

2 Polubienia

Autyzm, ADHD, zespół Aspergera czy spektrum. Słowa znane każdemu z nas, bo kto nigdy się z nimi nie spotkał? Jednak jedną sprawą jest wiedza, że te zaburzenia istnieją, a drugą nasza świadomość na ich temat. Co dokładnie wiemy? Pomijając osoby zainteresowane tematem czy też posiadające w swoim otoczeniu osoby borykające się z tymi zaburzeniami, podejrzewam, że znaczna większość traktuje te pojęcia bardzo enigmatycznie.
Reportaż "Niegrzeczne" to moja druga książka spod pióra pana Jacka Hołuba. Zdecydowanie muszę tutaj pochwalić autora za dobór tematów. Zarówno poprzednia książka, jaką miałam okazję poznać, czyli "Żeby umarło przede mną" jak i ta poruszają niezwykle ważne zagadnienia i przedstawiają ogrom problemów z jakimi muszą się mierzyć osoby dotknięte chorobami i zaburzeniami, ale także ich najbliżsi. Pana Jacka również muszę pochwalić za realizację tych tematów. Nie ma tu suchych faktów, bo o zaburzeniach ze spektrum autyzmu czy ADHD każdy może coś znaleźć na własną rękę, czy to w internecie, czy to w literaturze. Autor skupia się zdecydowanie na tej stronie, która nam, ludziom mającym małą styczność z takimi osobami, nie jest znana. Dzieci zmagające się z wymienionymi w tytule zaburzeniami stają przed ogromnymi wyzwaniami w swoim życiu. Począwszy od niezrozumienia ze strony innych, nietolerancji, aż po dokuczliwe zaczepki i hejt. Osoby, które nie są niczemu winne. Dzieci, które po prostu takie się urodziły. Dla każdego z nich pójście do szkoły, zmiana otoczenia czy nawiązywanie relacji międzyludzkich to przerażające wydarzenia, sprawiające im niemały problem i wywołujące ogromny stres. Autor skupia się przede wszystkim na historiach matek. Poruszane są kwestie braku wsparcia zarówno z placówek, które rzekomo są po to, aby ich pomóc, jak i nawet ze strony członków rodziny, co jest jeszcze bardziej przytłaczające. Rodzice cały czas muszą stawiać czoła nieprzychylnym komentarzom na temat ich dziecka, bo jest "dziwne", "niegrzeczne", "głupie". Dużym plusem tego reportażu jest także przedstawienie sytuacji z perspektywy innych osób, np. nauczyciela wspomagającego, drugiego rodzica, a nawet samego dziecka. Daje to dodatkowy ogląd na sprawę i pozwala jeszcze bardziej zrozumieć sposób funkcjonowania osób z zaburzeniami.
Nie chcę więcej dodawać, bo to jest książka, którą absolutnie każdy powinien przeczytać. Część z nas prawdopodobnie zna ludzi z autyzmem, ADHD czy ZA, ale znaczna większość nawet nie zdaje sobie sprawy, jak często ich spotykamy. Możemy ich mijać na mieście, siedzieć obok nich w tramwaju czy dzielić z nimi ławkę w szkole. Najważniejsze jest to, aby mieć świadomość, czym takie zaburzenia się cechują i jak można pomóc takim osobom. Przede wszystkim należy pamiętać, że nie powinniśmy kogoś z góry oceniać, bo nigdy nie wiemy, jaką walkę toczy w życiu ta osoba.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2024-02-23

× 2 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

2 wydania

Niegrzeczne. Historie dzieci z ADHD, autyzmem i zespołem Aspergera

Jacek Hołub

7.7/10

Seria: Reportaż [Czarne]

Małą Martą chciał się zająć ksiądz egzorcysta. Na rodziców awanturującego się Piotrka sąsiedzi nasyłają policję i pomoc społeczną. Matka autystycznego Mateusza usłyszała, że powinna go oddać do ośrod...

Komentarze

@jatymyoni · 2 miesiące temu

Ciekawa recenzja, ale jest i druga strona medalu. Zwraca na to uwagęSuzanne O'Sullivan w "Śpiące królewny", że te zaburzenia nie mają ostrych klasyfikacji, a jest to kwestia oceny. Tak więc znikają dzieci niegrzeczne, ale z przylepioną łatką zaburzeń. Ostatnio bój miała moja przyjaciółka. Jej wnuczka nie mówiła q wieku 2 lat, a przez to nie nawiązała kontaktu z rówieśnikami i od razu do psychiatry i łatka dziecka autystycznego. Natomiast przy wnuku już się uparła, gdyż panie w przedszkolu stwierdziły, że jest niegrzeczny, a więc autystyczny. Nikt nie brał po uwagę, że dzieciak w ciągu roku był 4 razy w szpitalu. Musiał przejść szereg testów i badań, aby wreszcie udowodnić paniom z przedszkola, że dziecko przeżyło liczne stery i dlatego jest niegrzeczne, a nie z powodu jakichkolwiek zaburzeń. Trzeba pamiętać, że przedszkole dostaje dodatkowe fundusze, gdy dziecko ma określone zaburzenia.

× 1

Komentarze (3)

@cafeetlivre · 2 miesiące temu

Cieszę się że zdecydowałxś się podzielić! Temat jest bardzo ważny i tutaj też ta kwestia jest nieco poruszana. Bardziej jest pokazana ta stygmatyzacja dzieci, dawanie im odczucia że są inne, dziwne, nienormalne. Na końcu książki jest też rozmowa z psychologiem które sam mówi że te dzieci nie są zupełnie inne, też potrafią kochać mimo że np. nie okazują tych emocji zbyt często. Tak samo jest też historia poruszona ze strony nastolatka zmagającego się z zaburzeniem na co dzień, gdzie tłumaczy że on odczuwa wszystko na swój sposób ale czuję i niektóre rzeczy mogą go naprawdę zaboleć. Dziękuję też bardzo za podrzucenie tytułu, z chęcią się zapoznam, bo uważam to za bardzo ważny temat, w którym zdecydowanie warto wiedzieć więcej 😊

× 1

@jatymyoni · 2 miesiące temu

Co ciekawe, po około roku i na pewno brali pod uwagę wskazówki psychologa jej zachowanie zmieniło się o 180 stopni, bierze udział w przedstawieniach, bawi się w grupie, a nawet potrafi przewodzić tej grupy. Rodzice chcieli żeby zdjęli jej łatkę, okazało się, że dostała nowa łatkę: autyzm progresywny. Czasami cieszę się, że moja Wnuczka chodzi do żłobka w małej tyrolskiej wiosce, gdzie nikt się nie doszukuje w zachowaniach dzieci zaburzeń. Nie mówiąc o tym, że tam dostanie się do logopedy, psychologa dziecięcego i innych zajęć jest bardzo trudne to jest płatne. Jeżeli kasa chorych zwraca to tylko w niewielkim procencie. Córka przyjaciółki Ani miał pewne problemy neurologiczne i jej walkę z tamtejszym systemem, a także jakie jest to obciążenie finansowe dla rodziców.

@cafeetlivre · 2 miesiące temu

Cieszę się że umożliwiono jej zupełnie normalny rozwój i jej nie wykluczono w żaden sposób z życia społecznego, bo to bardzo ważne. A przyjaciółce życzę samych dobrych ludzi wokół i dużo siły w walce o swoją córkę, żeby nigdy nie musiała się dopraszać o wsparcie, bo tak zwyczajnie nie powinno być 🙏🏻

× 1

2 wydania

Niegrzeczne. Historie dzieci z ADHD, autyzmem i zespołem Aspergera

Jacek Hołub

7.7/10

Seria: Reportaż [Czarne]

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Zobacz inne recenzje

Niewychowane czy z diagnozą zaburzeń neurologicznych

Jacek Hołub podejmuje trudny, ale bardzo ważny temat dotyczący dzieci. Podaje definicję ADHD, zespołu Aspargera i autyzmu. Rodzice w rozmowach z autorem opisują doświadczenia ze swoimi chorymi dzi...

@Remma

Dzieci dalekie od ideału

Jeszcze 100 lat temu nikt na świecie nie miał pojęcia o zaburzeniach jakimi są autyzm czy zespół Aspergera. Natomiast ludzie nimi obciążeni istnieli zapewne od zawsze. Pewnie byli uważani za osoby up...

@a_ziemniewicz

Pozostałe recenzje @cafeetlivre

Długo i szczęśliwie

[RECENZJA ZAWIERA SPOILERY DO POPRZEDNICH TOMÓW] Historia Agaty i Sofii towarzyszy mi już od dłuższego czasu. Kiedy zaczynałam przygodę z serią "Akademia Dobra i Zła" n...

Recenzja książki Długo i szczęśliwie

Po drugiej stronie różdżki

Mój stosunek do autobiografii jest specyficzny. Z chęcią po nie sięgam, chcąc dowiedzieć się o kimś czegoś, a w szczególności od niego samego. Z drugiej strony trochę dz...

Recenzja książki Autobiografia. Po drugiej stronie różdżki