Recenzja książki Światło ukryte w mroku

Nie mam wątpliwości, że to książka specjalna. Taka, o jakiej się długo nie zapomina, myśli o niej, wraca i chce czytać jeszcze raz z duszą na ramieniu, choć wiesz co się stanie dalej. Taka, która nie da Ci spać.

Przemyśl, 1943 rok. Nastoletnia Stefania Podgórska, nazywana od dziecka Fusią, pracuje w sklepie rodziny Diamantów. Jest zaręczona z jednym z ich synów, co młodzi muszą jednak utrzymywać w tajemnicy – ona jest katoliczką, on Żydem.
Wszystko się zmienia, kiedy do Przemyśla wkracza armia niemiecka. Diamantowie zostają zesłani do getta, a matka i brat Fusi na roboty przymusowe do Niemiec. Stefania zostaje sama w okupowanym mieście, mając pod opieką kilkuletnią siostrę Helenkę.

Czytałam wiele książek o takiej tematyce, o tematyce wojny, o sytuacji Żydów. Oglądałam także wiele filmów, ale nic nie poruszyło mnie jak "Światło ukryte w mroku", książka, która nie jest przesadzona, która daje poczucie, jakbym przeżywała wszystko z główną bohaterką, bo książka opisuje historię, która dotyka mnie także personalnie, ponieważ związana jest także z historią mojej rodziny.

Nie lubię w książkach o tematyce wojennej zbytniej przesady, jaką odczuwałam na przykład przy "Tatuażyście z Auschwitz", gdzie główny bohater miał aż zbyt wiele szczęścia i wyglądało to bardzo nierealistycznie. Tu jest znacznie lepiej, choć przyznam, że czasami ciężko było mi uwierzyć, że bohaterka ma aż tyle szczęścia.

To książka, którą czyta się bardzo szybko, choć jest stosunkowo długa. Nie mogę jednak powiedzieć, że czytało się to przyjemnie, ponieważ to okropne nadużycie. Bardzo mnie zdziwiło, że napisała ją niepolska autorka, bo czułam się, jakbym czytała historię opisaną z perspektywy osoby, która sama przeżyła te wszystkie wydarzenia.

Nie nazwałabym "Światła ukrytego w mroku" książką swojego życia, ale w tym roku zdecydowanie będzie jedną z ulubionych. Rozdałam już kilka "dziesiątek" w tym roku, ale o tej książce jestem pewna, że nie zapomnę bardzo długo, bo bardzo mnie poruszyła. Lektura, którą poleciłabym każdemu.